| Ukryty | |
|---|---|
Rasa |
Wampir wyższy |
Płeć |
Mężczyzna |
Kolor oczu |
Żółty |
Ukryci (nazywani przez naukowców Vampires superiores) – wąska grupa najstarszych i najpotężniejszych przedstawicieli wampirów wyższych. Pełnią funkcję władców swojej rasy; wszystkie wampiry muszą być im posłuszne. Nie lubią ingerować w świat zewnętrzny, który jest im obojętny - czują się w nim obco.
Są rozsiani po całym świecie, lokalnie pilnują swojej rasy. Nie zadają się z przyjezdnymi wampirami. Jedynie wampiry stale osiadłe mogą się do nich zwracać - mimo to Ukryci stronią od swoich pobratymców, gdyż wszelkie formy kontaktu przypominają im o nieprzyjaznym dla wampirów świecie zewnętrznym.
Aby Ukryty zezwolił na chwilę rozmowy, należy przyklęknąć, wypowiedzieć słowa powitania "Eclthi, lautni ama" i złożyć na ziemi kryształ haaklandzkiego aragonitu.
Wiedźmin 3: Krew i Wino
Jednego z Ukrytych Geralt ma możliwość spotkać w sekretnej jaskini na terenie Toussaint. Wampir strzeże miejsca, gdzie granica między światami jest cienka. To właśnie tędy przybyły wampiry podczas Koniunkcji Sfer. Czeka, aż przejście znowu się otworzy, co jak sam twierdzi, że może nastąpić za sto, dwieście, trzysta lat.
Biały Wilk potrzebował jego pomocy, aby wezwać na spotkanie Dettlaffa. Poznawszy lokalizację jaskini, Geralt oraz Regis udali się do niej. Emiel uprzedził, iż wampirzy władca bardzo nie lubi gości, a jedyna metoda, aby względnie zjednać go sobie to podarowanie rzadkiego kamienia pochodzącego z dalekiego Haaklandu. Zgodnie z ostrzeżeniami Ukryty nie był zachwycony wizytą - magicznie unieruchomił Regisa i zaatakował Geralta wpijając się w jego szyję, a następnie zrzucając w przepaść. Ledwie żywy wiedźmin wypił niezbędne eliksiry i zaczął szukać drogi powrotnej na górę. W trakcie eksploracji podziemnych korytarzy natknął się na zwłoki czarodzieja, przyniesiony przez niego prezent (kryształ haaklandzkiego aragonitu, o którym wspominał Regis) oraz notatki zawierające zebrane informacje na temat Ukrytego. Wróciwszy do sali, gdzie przebywał wampirzy władca, Biały Wilk podarował mu minerał i dostał pozwolenie na przedstawienie swojej sprawy. Geralt wyjaśnił mu, że potrzebują skontaktować się z Dettlaffem. Początkowo Ukryty nie zainteresował się słowami wiedźmina, ale przystał na prośbę, gdy wiedźmin wyjaśnił, że Dettlaff jest zagrożeniem dla całego wampirzego świata - ludzie w końcu go złapią, zaczną się polowania na wampiry, odkryją położenie jaskini i zniszczą ją porzez zaleanie lub wysadzenie, a ta, wraz ze znajdującą się w niej brama między światami, muszą pozostać bezpieczne i nienaruszone. Ukryty ostatecznie kazał Dettlaffowi stawić się w ruinach twierdzy Tesham Mutna.
Ciekawostki
- Jaskinia Ukrytego w grze Wiedźmin 3: Krew i Wino jest zamieszkana przez protofledery – silniejszą odmianę fleredów. Gatunek ten nie występuje w warunkach normalnych.
- Ukryci są jednymi z najpotężniejszych istot zamieszkujących świat wiedźmina. Ten spotkany przez Geralta z łatwością może zabić wiedźmina. Zrobi to, jeśli Geralt zada mu dwa pytania, zamiast od razu powiedzieć, po co przyszedł lub gdy dwukrotnie źle spróbuje przekonać Ukrytego do pomocy.
- Jeśli Geralt pomógł Orianie, ale postanowił uwolnić Syannę, bedzie posiadaczem klucza do kryjówki Ukrytego. Kiedy wejdzie do leża władcy wampirów, zostanie natychmiast przez niego zabity.
- W jaskini Ukrytego można znaleźć notatki czarodzieja, z których wynika, że Sorel Degerlund dość dokładnie określił położenia miejsca, gdzie granica między sferami jest bardzo cienka i gdzie prawdopodobnie podczas Koniunkcji Sfer otworzyło się przejście pomiędzy światami. Obliczenia Sorela wskazały właśnie na jaskinię Ukytego.
- Mimo że Regis i Oriana twierdzą, że istnienie Ukrytych jest utrzymywane przez wszystkie wampiry w ogromnej tajemnicy, badacze ze szkoły w Ban Ard nie tylko zdają sobie sprawę z obecności Ukrytych na świecie, ale także znają cały rytuał powitania.
Zadania
- Dawno, dawno temu...
- Zew krwi
- Tesham Mutna
- Między światami
Bestiary entry
- Wierzcie lub nie, ale wampiry wyższe są stworzeniami niezwykle hierarchicznymi. Tak przynajmniej twierdził Regis. Im wampir starszy, tym należy mu się większy szacunek, tym większy ma posłuch i tym surowsza kara grozi za sprzeciwienie się jego woli. Jeden z takich wampirów mieszkał w Beauclair, w jaskini, do której zostały przeniesione wampiry podczas Koniunkcji Sfer. I to do niego postanowili się zwrócić Geralt i Regis, kiedy potrzebowali pomocy w odnalezieniu Dettlaffa.
Problem polegał na tym, że starożytni przedstawiciele wampirzej rasy nie byli… jakby to ująć… zbyt towarzyscy. Ten konkretny zaś tak bardzo nie lubił, by mu przeszkadzano, że sam Regis drżał na samą myśl o tym, że będzie musiał zakłócić jego spokój. Geralt stanął przed trudnym wyborem – udać się do siedziby Ukrytego albo próbować odnaleźć Syannę.
- Okazało się, że niepokój, jaki odczuwał Regis przed spotkaniem z Ukrytym, w żadnej mierze nie był nad wyrost. Choć ostatecznie Geraltowi udało się przekonać starożytnego wampira do pomocy, wiedźmin o mało co nie przypłacił tego życiem swoim i Regisa. Na szczęście jednak wszystko dobrze się skończyło, Geralt i Regis opuścili siedzibę Ukrytego cali i zdrowi (no, może nieco poturbowani), z gwarancją, że Dettlaff stawi się niebawem w Tesham Mutna.