Tarn Mira - zwane też Bezdno, jezioro w krainie Mil Trachta, nad którym wznosi się Tor Zireael. Na jego pokrytej lodem tafli rozegrała się rzeź, w której Ciri zabiła:
Dane z książek Sapkowskiego[]
Od grodu starożytnego i stawnego Assengardu uszliśmy może ze sześć setek stajań na południe, do kraju zwartego Stojeziory. Gdy ze wzgórz na ten kraj poglądnąć, ujrzy się one liczne jeziora sztuczna zaiste rzeczy koleją ułożone we wzory rozmaite. Wśród tychże wzorów przewodnik nasz, elf Avallac'h, kazał takiego szukać, któren podobny jest do liścia triblium. I w rzeczy samej, takowy wypatrzyliśmy. Przy czym wyjawiło się, że nie trzy, ale cztery jest jezior, bo jedno, podługowate, z południa na północ się ciągnące, jest jakoby onego liścia szypułką. Jezioro to, zwące się Tarn Mira, czarnym jest otoczone lasem, a u północnego jego krańca baszta owa tajemna wznosić się jakoby miała, Wieżycą Jaskółki nazywana, w elfów zaś mowie: Tor Zireael.
— Wieża Jaskółki, str.
- Ta kraina, to Mil Trachta?
- Ano... - bąknął, patrząc w przerębel, w czarną wodę. - Mil Trachta. Ale my mówim: Stojeziory.
- A jezioro Tarn Mira? Wiesz o takim?
- Wszyscy wiedzą - spojrzał na dziewczynę, przestraszony. - Chocia my je tu zowiem Bezdno. Zaklęte jezioro. Okrutna głębia... Świtezianki tamój żywią, ludzi topią. I upiory mieszkają w starożytnych, zaklętych rozwalinach.
— Wieża Jaskółki, str.
Jezioro było wąskie, nie szersze niż strzelenie z łuku, wtłoczone lekko zagiętym półksiężycem między wysokie, strome zbocza porośnięte czarnym świerkowiem, pięknie posypanym białym śnieżnym pudrem. Zbocza spowijała cisza, taka, że aż dzwoniło w uszach.
— Wieża Jaskółki, str. 441