Pokój Cintryjski - traktat zawarty w 1268 roku w Cintrze między Królestwami Północy a Cesarstwem Nilfgardu, kończący II Wojnę Nilfgaardu z Nordlingami, wprowadzając tym samym nowy ład na świecie.
Mimo, że w rokowaniach brali udział monarchowie, pokój cintryjski był w dużej mierze dziełem czarodziejek z Loży, które wpływały na poszczególnych władców.
Osoby uczestniczące w rokowaniach:[]
- Cyrus Hemmelfart z Novigradu,
- Demawend z Aedirn,
- Sigismund Dijkstra,
- Foltest z Temerii,
- Henselt z Kaedwen,
- Meve z Lyrii i Rivii,
- Shilard Fitz-Oesterlen,
- Venzlav z Brugge,
- Ethain z Cidaris,
- Kistrin z Verden,
- Nitert z Redanii;
Zakulisowe interwencje:
- Loża
- Gildia Kupiecka
Postanowienia:[]
- Dol Blathanna staje się wolnym, autonomicznym księstwem, godzi się na lojalność wobec Aedirn, ale nie składa mu hołdu lennego (alodium),
- reemigracja ludzi do Dol Blathanna i przyznanie im odebranych wcześniej majątków ziemskich, zrównanie praw elfów i ludzi,
- dowódcy Wiewiórek uznani za zbrodniarzy wojennych, wydani w ręce Nordlingów pod warunkiem sprawiedliwych procesów, łagodnych wyroków oraz szybkiej amnestii,
- Kaedwen zostaje zmuszone do zwrócenia Górnego Aedirn Demawendowi,
- Brugge i Lyria zostają zwrócone przez Nilfgaard; repatriacja osadników do Brugge i Lyrii,
- Zostaje potwierdzona przynależność Zarzecza, obu Sodden i Angrenu do Temerii,
- Zostaje rozwiązany problem obsadzenia tronu Cintry - Emhyr żeni się z Ciri, a w istocie, z jej sobowtórem,
- Wojska temerskie i redańskie opuszczają miasto i zamek Hagge;
Skutki pokoju:[]
- Pokój osłabił pozycję Nilfgaardu jako mocarstwa. Cesarstwo straciło większość armii i kadry dowódczej, a także zdobyte terytoria;
- Największe zyski terytorialne (w proporcjach) uzyskała Temeria;
- Największe straty terytorialne były po stronie Aedirn (utrata bezpośredniej kontroli nad Doliną Kwiatów);
- Temeria (jej południowe tereny, okolice Mariboru, Sodden i Brugge), Verden, Aedirn i Lyria z Rivią musiały odbudować się po wojennych zniszczeniach, a zniszczone zostały całe wsie, zamki, miasta, manufaktury, kopalnie i ogólnie pojęty przemysł;
- Redania i Kaedwen, które wzięły wojskowy udział w wojnie, choć nie toczyła się ona na ich terytoriach, niczego nie otrzymały;
- Jarl Skellige musiał się pogodzić z tym, że nie ma realnych powodów do walki z Nilfgaardem;
- Kovir musiał się pogodzić z utratą części zysków ze swoich przedsięwzięć, które przekazał Redańczykom na wojnę z Nilfgaardem;
- Temeria wzmocniła swoją pozycje, Aedirn ją utraciło.