| Pieśń o wiedźminie Gerdzie | |
|---|---|
 Przedmiot można przeczytać | |
| Opis | |
Rynsztunek/slot |
Przedmioty fabularne / Księgi |
Kategoria |
Zwykły przedmiot |
Typ |
Pozostałe |
Źródło |
Zamek Tuirseach |
Cena bazowa |
1 
|
Sprzedaż |
1
|
Waga |
0 
|
This document is found along with the Księga nadwornego kronikarza and the diagrams for zbroja, buty, rękawice i spodnie wiedźmińskiego cechu niedźwiedzia.
Zadania[]
- Poszukiwania: rynsztunek szkoły niedźwiedzia
Dziennik[]
- Gerd Wiedźmin, choć prawy, ciężkie miał przygody
Goniła go zawzięcie złych ludzi wola
Ze śmiercią więc nie raz musiał iść w zawody
Na Wyspach skończyła się jego niedola.
Tak los zrządził.
Przybył na Ard Skellig, szloch o pomoc słyszy
Bo w elfich ruinach gad się straszny wykluł
Zaraz rusza do boju, potwór ledwo dyszy
Zgodnie z wolą bogów Wiedźmin żmija zakłuł
Tak los zrządził.
A wrogi jak charty ścigają zajadle
Lądują na Skellige by dopaść Gerda
Napadli go w nocy, lecz dali po gardle
Czekała ich tutaj jeno śmierć i wzgarda
Tak los zrządził.
Wiedźmińskie prawo by lud od monstrów bronić
Nie dał więc by miecz srebrny w pochwie zardzewiał
By klan Tuirseach przed syrenami chronić
W Jaskiniach Meluzyny syrenią królową zadźgał
Tak los zrządził.
Wrócił wtem jarl Torgeir z wyprawy i rzekł:
Samotny jest ten który nie ma przyjaciół
Godny jest ten który na przyjaźń zasłużył
Dumny jest jarl, który ma druha
Co pod jego nieobecność broni domostwa
Tak los zrządził.