| Pamiętnik połykacza płomieni | |
|---|---|
 Przedmiot można przeczytać. | |
| Opis | |
Rynsztunek/slot |
Księgi |
Kategoria |
Zwykły przedmiot |
Typ |
Książka |
Źródło |
Łup |
Cena bazowa |
10 
|
Sprzedaż |
1 – 3
|
Waga |
0 
|
Copies of this book can be found in the following locations:
- In a house in San Sebastian.
Dziennik
- Do Loc Muinne przybyłem wraz z trupą przyjaciół. Wiedzieliśmy, że w ruinach dojdzie do poważnych ustaleń politycznych. Musisz wiedzieć, drogi czytelniku, że wszędzie tam, gdzie toczą się sprawy poważne i wagi państwowej, tam zawsze jest zapotrzebowanie na rozrywkę i rozpustę. Tęgie głowy potrzebują wytchnienia, a wtedy o zarobek nietrudno.
Od dziecka ojciec przysposobił mnie do pracy w objazdowej trupie kuglarskiej. Żyję z połykania płomieni. Jak więc tylko wieść się rozeszła, że Loc Muinne będzie areną poważnych narad, natychmiast obraliśmy kierunek na to prastare miasto vranów.
Już na miejscu dowiedzieliśmy się, że będziemy świadkami obrad, które zadecydują o układzie sił na północy. Rozmowy miały wielkie znaczenie zwłaszcza dla Temerczyków, którzy świeżo po śmierci swojego króla reprezentowani byli przez konetabla Jana Natalisa. Mówili, że zęby na koronę Temerii ostrzył sobie zwłaszcza Radowid. Mimo młodego wieku siła jakaś od niego biła i tłum milkł kiedy przejeżdżał z orszakiem przez miasto. Rozmawiano też dużo o powstaniu w Aedirn, na czele którego stanęła Saskia, nazywana Dziewicą z Aedirn. Czy słusznie...? Nie wiem i pewnie nigdy nie będzie mi dane sprawdzić.
Oczywiście cesarz nie byłby sobą, gdyby nie przysłał swojej delegacji pod dowództwem niejakiego Shilarda. Drugim tematem narad miało być odrestaurowanie Rady i Kapituły Czarodziejów. Szybko się zorientowaliśmy, że jak na pokojowe rozmowy do Loc Muinne przybyło zadziwiająco dużo zbrojnych. Po dziedzińcach przechadzały się oddziały zakutych w stal, uzbrojonych po zęby żołdaków. Radowid sprowadził nawet rycerski zakon Płonącej Róży znany ze swojego braku tolerancji do wszystkiego i wszystkich, którzy nie są po ich stronie i nie mają tego samego zdania. Mimo, że zarobek był przyzwoity, nie czekaliśmy na rozwój wypadków i zapakowaliśmy dobytek na wozy. Jeszcze na przełęczy zobaczyliśmy czarny jak smoła dym, który unosił sie nad Loc Muinne...