Wiedźmińska Wiki

Przenieśliśmy się! Gamepedia połączyła siły z Fandomem, w rezultacie czego ta wiki została połączona ze swoim odpowiednikiem na Fandomie. Wiki została zarchiwizowana; prosimy czytelników oraz edytorów o przeniesienie się na połączoną wiki na Fandomie. Kliknij, aby przejść do nowej wiki.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wiedźmińska Wiki
Olgierd von Everec
Tw3 journal olgierd
Module
|- Informacje
Rasa
Człowiek
Płeć
Mężczyzna
Kolor włosów
Rudy
Kolor oczu
Szary
Tytuł(y)
Ataman
Szlachcic (tytuł) (dawniej)
Narodowość
Redania
Przynależność
Wolna Kompania Redańska
Ród Von Everec (dawniej)
Pochodzenie
Redania

Olgierd von Everec - postać z dodatku Wiedźmin 3: Serca z Kamienia; redański szlachcic, przywódca zbójnickiej bandy, który posiadał dar nieśmiertelności .

Historia[]

Olgierd nie pogodził się z utratą majątku i ukochanej, rozwiązania szukając w zakazanych księgach oraz rytuałach nekromancji. Iris miała zostać wydana za bogatego ofirskiego księcia, który pobierał nauki na oxenfurckiej uczelni, stąd nic dziwnego, że Olgierd poszedł topić smutki w alkoholu. W wyszynku wdał się bójkę, jednak dopiero rozmowa z pewnym mężczyzną na zawsze odmieniła jego życie. Gaunter o'Dim był kimś na kształt dżina, który w ramach kontraktu oferował odmianę podłego losu. Olgierd chętnie przystał na warunki tajemniczego Pana Lusterko.

Wkrótce wyśniona nieśmiertelność i bogactwo stały się faktem, jednak Olgierd nie przewidział skutków ubocznych swojego życzenia. Jego serce stało się zupełnie zimne, dzięki czemu nie miał oporów przed rzuceniem klątwy na ofirskiego narzeczonego. Doprowadził do ślubu z Iris, chociaż małżeństwo szybko zaczęło przeżywać jeden kryzys za drugim. Olgierd nie tylko brał czynny udział w „wypadku”, który doprowadził do śmierci teścia, ale także coraz mniej uwagi poświęcał żonie, czas spędzając na piciu w szemranym towarzystwie dobrze urodzonych, lecz dość biednych szlacheckich synów i córek. W końcu Iris zapragnęła zerwania kontraktu ślubnego, na co Olgierd się nie zgodził. Chyba zachował w sobie resztki człowieczeństwa, bowiem w końcu opuścił rodową twierdzę, która przypadła pani von Everec. Pozostawił na straży Klucznika, samemu szukając coraz to nowych wrażeń.

Geralt poznaje to imię dzięki tablicy ogłoszeń w połowie drogi między Oxenfurtem a Novigradem. Von Everec szuka śmiałka do pozbycia się potwora pod pierwszym z wymienionych przed chwilą miast. Biały Wilk zauważa, że Olgierd otacza się bandą synów i córek z podupadłych rodów, których nazywa się „Dzikimi”. Wyprawa wiedźmina do kanałów okazuje się sukcesem, co definitywnie kończy marny żywot ofirskiego księcia, który został zamieniony w potwora przez samego Olgierda. Prawda wychodzi na jaw dużo później, co prowadzi do pojedynku między nieśmiertelnym von Evereciem a Białym Wilkiem. Chociaż Geralt z Rivii „wygrywa”, to poznaje tajemnicę swojego zleceniodawcy. Sytuację wykorzystuje Gaunter o'Dim, siłą nakłaniając ukochanego Yennefer do współpracy. Wiedźmin ma spełnić trzy życzenia Olgierda.

Pierwsze dwa zadania wydają się nieco szalone. Wpierw von Everec życzy sobie, aby dostarczyć mu dom Maksymiliana Borsody'ego. Liczy na to, że wiedźmin zdobędzie szkatułkę z zawartością, która ujawni światu oszustwo podczas przejmowania domu aukcyjnego braci Borsodych. Tym sposobem zemściłby się na Horście za poniżenie i przejęcie rodowego majątku. Geralt z Rivii dostarcza dom Maksymiliana, lecz pudełko jest puste, co wcale nie cieszy Olgierda.

Drugie z życzeń wydaje się niemożliwe do wykonania, bowiem von Everec zażądał, by wiedźmin dostarczył rozrywki jego bratu. Problem w tym, że Witold zginął wcześniej podczas jednej z wielu awantur, których był stałym uczestnikiem. Wesele w Bronovitz okazało się doskonałą okazją dla przywołanego ducha brata Olgierda, lecz zarazem ujawnia, że między braćmi panowała zażarta rywalizacja. Witold zawsze był traktowany jako ten gorszy, lecz tak naprawdę stał się ofiarą nieśmiertelnego von Evereca, który poświęcił członka własnej rodziny, by zdobyć wymarzone wpływy i nieśmiertelność. Także i to zlecenie zostało wykonane przez Geralta, stąd Olgierd poprosił, by mógł raz jeszcze spojrzeć na kwiat, który dał żonie tuż przed tym, jak opuścił ją na zawsze.

Wiedźmin dotarł do dawnej posiadłości von Everec, gdzie zastał Klucznika. Przerażający strażnik był tworem Olgierda, podobnie jak przemienione w kota i psa demony, których zadaniem było strzec domu i dotrzymywać towarzystwa Iris. Pani domu już nie żyła, bowiem „pękło jej serce”. Stworzyła jednak Namalowany Świat, dzięki czemu Geralt poznał kilka scen z jej życia oraz był świadkiem dramatycznych zdarzeń, które towarzyszyły przemianie Olgierda.

Wypełnienie trzeciego zlecenia doprowadziło do spotkania wiedźmina, Pana Lusterko i von Evereca w ruinach starej świątyni Lilwani.

W zależności od wyborów gracza, Olgierd ginie zabity przez o'Dima lub też powstrzymujemy wypełnienie kontraktu, co prowadzi do starcia z lubującym się w umowach demonem. Pokonanie go sprawia, że von Everec odzyskuje zdolność odczuwania. Wręcza wiedźminowi swój miecz, który nazwał „Iris”, po czym żegna się i udaje we własną stronę.

Charakterystyka[]

Jest wysokim mężczyzną, którego lewą część głowy szpecą blizny. Ma rude włosy wygolone po bokach oraz krótko przyciętą brodę z wydatnymi wąsami. Nosi się w szlachecki kontusz w kolorowych barwach. Do pasa ma przypiętą ordynkę, która otrzymała imię po jego małżonce.

Jest człowiekiem ciągle szukającym nowych wrażeń. Nie zna strachu. Podejmuje się wszelkich kroków, aby znów poczuć, że żyje. Jest postacią bardzo charyzmatyczną, mającą posłuch wśród kompanów oraz wzbudzającą przerażenie w ludziach. Zarazem jednak wykazuje się nieprzeciętną inteligencją oraz szeroką wiedzą, także w zakresie czarnej magii. Jest niezrównanym szermierzem o niebezpiecznych umiejętnościach.

Po uwolnieniu się od Gauntera o’Dima i odzyskaniu śmiertelności udaje we własną stronę.

Wiedźmin 3: Serca z Kamienia[]

Olgierd jest przedstawicielem dumnego, acz ubogiego już redańskiego rodu von Evereców. Pokochał z wzajemnością bogatą szlachciankę – Iris Bilewitz. Para, nie zważając na sprzeciwy rodziców Iris oraz problemy finansowe Olgierda, dość szybko się pobrała. Sprawy majątkowe von Evereców prędko jednak dały o sobie znać. By załagodzić konflikt rodzinny i zapewnić byt swojej małżonce Olgierd postanowił zawrzeć pakt z demonem - Gaunterem o'Dimem. Cena umowy była wysoka; w zamian za dar nieśmiertelności i korzyści majątkowe musiał poświęcić osobę, którą kochał oraz zaprzedać swą duszę o'Dimowi. Zgodził się i niedługo potem w trakcie zajazdu zginął jego brat Witold.

Olgierd z początku wraz z małżonką cieszył się nowym, łatwiejszym życiem. Z czasem jego serce zaczynało zmieniać się w kamień, szlachcic prędko stracił chęć do życia i stał się obojętny nawet w stosunku do Iris. Olgierd przez swój dar robił się coraz bardziej bezwzględny, by więc nie sprawiać przykrości swej małżonce odszedł od niej, zostawiając ją zamknięta w swej posiadłości, w której przyszło jej umrzeć z tęsknoty i żalu.

Olgierd tymczasem zebrał sporą hanzę okolicznych, ubogich szlachciców, z którymi grabił, gwałcił i zabijał w sąsiadujących włościach. W końcu przyszedł jednak dzień, w którym Pan Lusterko postanowił upomnieć się o duszę Olgierda. Wykorzystał w tym celu Geralta z Rivii, który aby wyrwać się z ofirskiej niewoli zaciągnął u o'Dima dług. Wiedźmin spełnić miał trzy życzenia Olgierda, wtedy bowiem o'Dim miał prawo zabrać ze sobą duszę Olgierda. Gdy Biały Wilk wykonał wszystkie powierzone mu zadania, pogłębiając przy tym wiedzę o osobie Olgierda, otrzymał od o'Dima instrukcję by przywieść von Evereca w wskazane miejsce, gdzie sprawa z Olgierdem miała zostać definitywnie rozwiązana. Na miejscu o'Dim oznajmia szlachcicowi, że zabiera ze sobą jego duszę. Geralt może mu na to pozwolić lub rzucić demonowi wyzwanie. W razie przegranej wiedźmina Gaunter może zabrać dusze jego i Olgierda, jednak jeśli demon przegra to musi zapomnieć o długu von Evereca. Zależnie od wyboru wiedźmina Olgierd umiera a jego dusza dostaje się pod władzę Gauntera lub traci zobowiązanie wobec Pana Lusterko i zyskuje na nowo śmiertelność.

Zadania[]

  • Miłe złego początki...
  • Sezamie, otwórz się!
  • Hulaj dusza!
  • Żyli długo i szczęśliwie
  • Kto sieje wiatr...

Dziennik[]

Do dziś właściwie nie wiem, co spowodowało, że Geralt zainteresował się zleceniem wystawionym przez Olgierda von Everec. Po latach nieistotne jest już jednak, czy była to wyłącznie chęć zysku, czy też ciekawość – liczy się to, że dotarłszy do posiadłości Garin, wiedźmin poznał słynnego w okolicy szlachcica i przyjął od niego zlecenie na potwora z kanałów.

Od początku Olgierd wydał się Geraltowi postacią nietuzinkową. Dowodził nieformalną kompanią, która go ubóstwiała, choć wyraźnie różnił się od jej członków – był wykształcony, znał się na sztuce, ale jednocześnie Geralt dostrzegł w nim coś, czego na początku nie mógł sprecyzować, a co po latach nazwał „pustką, która krzyczała, by ją wypełnić”.
Gdy po jakimś czasie Geralt wrócił do Olgierda, posiadłość, którą ataman zajmował wraz ze swoją kompanią, płonęła. Szybko okazało się, że majątek nie należał do Evereca, tylko został zajęty przez jego ludzi, którzy w ferworze zabawy puścili budynek z dymem. Olgierd nie miał im tego za złe, jednak zabicie tamtejszego dziedzica uznał za zbytek okrucieństwa i rozkazał ściąć winowajcę. Wówczas w sprawę wmieszał się Geralt – a finał był bardziej zaskakujący, niż kiedykolwiek mógłby przypuszczać – okazało się bowiem, że Olgierd jest... nieśmiertelny.

Jednak nieśmiertelność to był dopiero początek. Pan Lusterko zdradził Geraltowi, że Olgierd zawarł z nim osobliwy kontrakt – w zamian za odzyskanie utraconych wpływów i bogactwa obiecał mu coś bardzo osobistego (niestety wówczas Geralt nie wiedział jeszcze, co to takiego). By jednak kontrakt mógł się wypełnić, a Pan Lusterko odebrać swój dług, musiał spełnić ostatnie trzy życzenia Olgierda. Nie mógł tego jednak zrobić własnymi rękoma, potrzebował pomocnika – Geralta. W taki oto sposób wiedźmin został wmieszany w sprawę między potężnym, nieśmiertelnym szlachcicem a tajemniczym Gaunterem o’Dimem.

Olgierd, usłyszawszy, że Geralt będzie wykonawcą jego woli, nie wahał się rzucić mu wyzwania – na początek zażądał Domu Maksymiliana Borsody’ego i tego, by jego brat, Witold von Everec, wybawił się za wszystkie czasy...
Choć wypełnienie życzeń Olgierda nie było łatwe, dało Geraltowi sporo nowych informacji na temat von Evereca. A była to nader smutna historia: Olgierd zakochał się z wzajemnością w Iris, pięknej dziedziczce możnego rodu. Rodzina wybranki go przyjęła i wszystko zmierzało ku dobremu, gdy nad rodem von Everec zawisły czarne chmury. Kilka złych decyzji i parę lat nieurodzaju wpędziło zamożnych niegdyś szlachciców w długi, a rodzina Borsodych, która je wykupiła, doprowadziła ich do bankructwa. Wtedy też rodzice Iris zmienili zdanie co do przyszłego zięcia – podali Olgierdowi czarną polewkę, a córkę postanowili wydać za ofirskiego królewicza, który przybył do pobliskiego Oxenfurtu pobierać nauki na uniwersytecie. Wówczas Olgierd uciekł się do pomocy Pana Lusterko – odzyskał pieniądze, wpływy i Iris. Nie przewidział jednak, że skutkiem ubocznym będzie to, że jego serce zamieni się w kamień.

Teraz, kiedy wiedźmin wypełnił założenia kontraktu spisanego między Olgierdem a Panem Lusterko, wydawało się, że wszystko wróci do normy. Czy jednak na pewno? Geralta ciągle nurtowało pytanie: jakiejż to „bardzo osobistej rzeczy” Gaunter o’Dim zażyczył sobie od Olgierda?
Jeśli Geralt zostaje z Olgierdem:
Zorientowawszy się, że Pan Lusterko gra jedynie o najwyższe pule, a w rozgrywce z Olgierdem von Everec stawką jest dusza tego drugiego, Geralt nie zamierzał biernie się przyglądać. Znalazł sposób, jak oszukać demonicznego Pana Lusterko i wygrać od niego duszę Olgierda. Odzyskawszy serce, wdzięczny ataman dał Geraltowi w podzięce swoją szablę – pamiątkę, która była w jego rodzinie od pokoleń – i ruszył w kierunku zachodzącego słońca.
Jeśli Geralt zostawia Olgierda na pastwę losu:
Niedługo musiał czekać Geralt, by przekonać się, co było przedmiotem kontraktu między Olgierdem von Everec i Gaunterem o’Dimem. W zamian za odzyskanie majątku, dobrego imienia i Iris, Olgierd zgodził się oddać Panu Lusterko własną duszę. Jedyne, co Geralt mógł zrobić, to przyglądać się, jak o’Dim odbiera swoją własność. Tak skończyła się smutna historia Olgierda von Everec, człowieka, który żył tak, jakby nie było jutra, pił i bawił się tak, jakby już nigdy miał nie zaznać radości, i kochał tak, że gotów był oddać za swoją miłość własną duszę.
lub
Niedługo musiał czekać Geralt, by przekonać się, co było przedmiotem kontraktu między Olgierdem von Everec i Gaunterem o’Dimem. W zamian za odzyskanie majątku, dobrego imienia i Iris, Olgierd zgodził się oddać Panu Lusterko własną duszę. Geralt mógł temu zapobiec, jednak z jakiegoś powodu tego nie uczynił i tylko przyglądał się, jak o’Dim odbiera swoją własność.

Tak skończyła się smutna historia Olgierda von Everec, człowieka, który żył tak, jakby nie było jutra, pił i bawił się tak, jakby już nigdy miał nie zaznać radości, i kochał tak, że gotów był oddać za swoją miłość własną duszę.

Galeria[]

Wiedźmin 3 Serca z kamienia[]

Gwint[]

Inne[]

Ciekawostki i Inne Informacje[]

  • Olgierda von Everec dubbingował Janusz German. Ten sam aktor podkładał głos Detmoldowi w Wiedźmin 2: Zabójcy Królów.
  • Pochodzenie imienia Olgierd: litewskie (algirdas - sławny).
  • Olgierd i jego kompania przypominają nieco Kmicica i jego oficerów z powieści ,,Potop" Henryka Sienkiewicza. Jego wybranka, Iris, z domu nosiła nazwisko Bilewitz - jest to nawiązanie do ukochanej Kmicica, Oleńki Billewiczówny.
  • Historia Olgierda ma wiele zbieżności z legendą o Panu Twardowskim.
  • Imiona Olgierda oraz jego bliskich z rodu von Everec (m.in. Kiejstut czy Witold) nawiązują do imion władców litewskich z dynastii Giedyminowiczów. Olgierd Giedyminowicz był synem Giedymina i ojcem Władysława Jagiełły, podczas gdy Witold był synem Kiejstuta.
  • Olgierd wiedział, że w testamencie Maksymiliana Borsody'ego jest zapis, który mówi, iż jego synowie przynajmniej raz w roku muszą uścisnąć sobie dłonie. W przypadku niespełniania tego zapisu, majątek ma zostać zlicytowany a zysk przekazany na szpital Wilmeriusza. Olgierd chciał zdobyć ten testament, lecz nie dlatego, że przejmował się losem żebraków i sierot, a z powodu zemsty, gdyż to Horst Borsody zlicytował majątek jego rodziny.
  • Walka Olgierda z Geraltem jest wzorowana na walce Michała Wołodyjowskiego z Andrzejem Kmicicem z filmu "Potop". Na początku walki ataman wypowiada do wiedźmina słowa: "Może waść chcesz poczekać aż siąpić przestanie?" cytując przy tym Wołodyjowskiego, a w odpowiedzi padają słowa Kmicica: "Mnie wszystko jedno". Później Olgierd co jakiś czas podczas samej walki rzuca w stronę Wilka słowa Pana Michała: "Waść machasz jak cepem".
  • Gdy Geralt walczy z Największym Lękiem Iris, wypowiada on słowa Wiedźmina będą chować, to i niebo płacze . Jest to nawiązanie do słów Andrzeja Kmicica: Pułkownika będą chować, to i niebo płacze. Zostały one wypowiedziane również przed starciem z Michałem Wołodyjowskim.
  • Podłużna blizna przy linii włosów Olgierda również jest nawiązaniem do Kmicica, który przegrał pojedynek z Wołodyjowskim poprzez cios w głowę.
  • Po spytaniu Olgierda czym podpadła mu rodzina Borsodych ten opowiada historię, podczas której wypowiada słowa "Prosiłem. Błagałem. Rozdarłem na progu koszulę." co jest nawiązaniem do Tadeusza Reytana, szlachcica XVIII-sto wiecznej Rzeczpospolitej, który to podczas Sejmu Rozbiorowego rozdarł koszulę i rzucił się na próg blokując przejście posłom.
  • Postać ta może nawiązywać do Jana Kunickiego z opowiadań Jacka Komudy, pt."Czarna Nowina" i "Pan Kunicki". W pierwszym drugim podobnie jak w grze opuszcza swoją żonę Anne, bo zaczyna po podpisaniu cyrografu zaczyna tracić ludzkie uczucia. Dodatkowo zarówno bohater książki jak i gry są łysi, naznaczeni bliznami i mają nieograniczony zasób pieniędzy. Ponadto obydwoje sieją postrach. Kunicki szybko się regenerował i miał wyostrzone zmysły.