Olgierd von Everec

Olgierd von Everec
Module
|-		Informacje
Rasa	Człowiek
Płeć	Mężczyzna
Kolor włosów	Rudy
Kolor oczu	Szary
Tytuł(y)	Ataman Szlachcic (tytuł) (dawniej)
Narodowość	Redania
Przynależność	Wolna Kompania Redańska Ród Von Everec (dawniej)

Olgierd von Everec - postać z dodatku Wiedźmin 3: Serca z Kamienia; redański szlachcic, przywódca zbójnickiej bandy, który posiadł dar nieśmiertelności .

Ostatni żyjący przedstawiciel znanej, choć już mocno zubożałej redańskiej rodziny von Everec. Finansowe niepowodzenia obejmowały inwestycję w tartak, a swoje piętno odcisnął również nieurodzaj oraz przegrana sprawa w sądzie. Rodowe weksle odkupił Horst Borsody, który natychmiast zażądał spłaty całego długu. Olgierd był na licytacji w domu aukcyjnym, gdzie sprzedano większość pamiątek rodzinnych. Te kłopoty zawisły nie tylko nad wciąż dużą rodową posiadłością, ale także położyły się cieniem na jego związek z ukochaną Iris. Rodzice dziewczyny byli przeciwni małżeństwu z osobą, której imię i nazwisko zaczęło widnieć na zbyt dużej ilości weksli i doprowadzili do zerwania zaręczyn. Do tego dochodziła w pełni zasłużona sława rozbójnika i kobieciarza, którego nie interesowało nudne, szlacheckie życie.

Charakterystyka

Jest wysokim mężczyzną, którego lewą część głowy szpecą blizny. Ma rude włosy wygolone po bokach oraz krótko przyciętą brodę z wydatnymi wąsami. Nosi się w szlachecki kontusz w kolorowych barwach. Do pasa ma przypiętą ordynkę, która otrzymała imię po jego małżonce.

Jest człowiekiem ciągle szukającym nowych wrażeń. Nie zna strachu. Podejmuje się wszelkich kroków, aby znów poczuć, że żyje. Jest postacią bardzo charyzmatyczną, mającą posłuch wśród kompanów oraz wzbudzającą przerażenie w ludziach. Zarazem jednak wykazuje się nieprzeciętną inteligencją oraz szeroką wiedzą, także w zakresie czarnej magii. Jest niezrównanym szermierzem o niebezpiecznych umiejętnościach.

Po uwolnieniu się od Gauntera o’Dima i odzyskaniu śmiertelności udaje we własną stronę.

Miał żonę Iris von Everec oraz brata Witolda von Everec.

Wiedźmin 3: Serca z Kamienia

Olgierd jest przedstawicielem dumnego, acz ubogiego już redańskiego rodu von Evereców. Pokochał z wzajemnością bogatą szlachciankę - Iris Bilewitz. Para, nie zważając na sprzeciwy rodziców Iris oraz problemy finansowe Olgierda, dość szybko się pobrała. Sprawy majątkowe von Evereców prędko jednak dały o sobie znać. By załagodzić konflikt rodzinny i zapewnić byt swojej małżonce Olgierd postanowił zawrzeć pakt z demonem - Gaunterem o'Dimem. Cena umowy była wysoka; w zamian za dar nieśmiertelności i korzyści majątkowe musiał poświęcić osobę, którą kochał oraz zaprzedać swą duszę o'Dimowi. Zgodził się i niedługo potem w trakcie zajazdu zginął jego brat Witold.

Olgierd z początku wraz z małżonką cieszył się nowym, łatwiejszym życiem. Z czasem jego serce zaczynało zmieniać się w kamień, szlachcic prędko stracił chęć do życia i stał się obojętny nawet w stosunku do Iris. Olgierd przez swój dar robił się coraz bardziej bezwzględny, by więc nie sprawiać przykrości swej małżonce odszedł od niej, zostawiając ją zamknięta w swej posiadłości, w której przyszło jej umrzeć z tęsknoty i żalu.

Olgierd tymczasem zebrał sporą hanzę okolicznych, ubogich szlachciców, z którymi grabił, gwałcił i zabijał w sąsiadujących włościach. W końcu przyszedł jednak dzień, w którym Pan Lusterko postanowił upomnieć się o duszę Olgierda. Wykorzystał w tym celu Geralta z Rivii, który aby wyrwać się z ofirskiej niewoli zaciągnął u o'Dima dług. Wiedźmin spełnić miał trzy życzenia Olgierda, wtedy bowiem o'Dim miał prawo zabrać ze sobą duszę Olgierda. Gdy Biały Wilk wykonał wszystkie powierzone mu zadania, pogłębiając przy tym wiedzę o osobie Olgierda, otrzymał od o'Dima instrukcję by przywieść von Evereca w wskazane miejsce, gdzie sprawa z Olgierdem miała zostać definitywnie rozwiązana. Na miejscu o'Dim oznajmia szlachcicowi, że zabiera ze sobą jego duszę. Geralt może mu na to pozwolić lub rzucić demonowi wyzwanie. W razie przegranej wiedźmina Gaunter może zabrać dusze jego i Olgierda, jednak jeśli demon przegra to musi zapomnieć o długu von Evereca. Zależnie od wyboru wiedźmina Olgierd umiera a jego dusza dostaje się pod władzę Gauntera lub traci zobowiązanie wobec Pana Lusterko i zyskuje na nowo śmiertelność.

Zadania

• Miłe złego początki...
• Sezamie, otwórz się!
• Hulaj dusza!
• Żyli długo i szczęśliwie
• Kto sieje wiatr...

Dziennik

Do dziś właściwie nie wiem, co spowodowało, że Geralt zainteresował się zleceniem wystawionym przez Olgierda von Everec. Po latach nieistotne jest już jednak, czy była to wyłącznie chęć zysku, czy też ciekawość – liczy się to, że dotarłszy do posiadłości Garin, wiedźmin poznał słynnego w okolicy szlachcica i przyjął od niego zlecenie na potwora z kanałów.

Od początku Olgierd wydał się Geraltowi postacią nietuzinkową. Dowodził nieformalną kompanią, która go ubóstwiała, choć wyraźnie różnił się od jej członków – był wykształcony, znał się na sztuce, ale jednocześnie Geralt dostrzegł w nim coś, czego na początku nie mógł sprecyzować, a co po latach nazwał „pustką, która krzyczała, by ją wypełnić”.

Gdy po jakimś czasie Geralt wrócił do Olgierda, posiadłość, którą ataman zajmował wraz ze swoją kompanią, płonęła. Szybko okazało się, że majątek nie należał do Evereca, tylko został zajęty przez jego ludzi, którzy w ferworze zabawy puścili budynek z dymem. Olgierd nie miał im tego za złe, jednak zabicie tamtejszego dziedzica uznał za zbytek okrucieństwa i rozkazał ściąć winowajcę. Wówczas w sprawę wmieszał się Geralt – a finał był bardziej zaskakujący, niż kiedykolwiek mógłby przypuszczać – okazało się bowiem, że Olgierd jest... nieśmiertelny.

Jednak nieśmiertelność to był dopiero początek. Pan Lusterko zdradził Geraltowi, że Olgierd zawarł z nim osobliwy kontrakt – w zamian za odzyskanie utraconych wpływów i bogactwa obiecał mu coś bardzo osobistego (niestety wówczas Geralt nie wiedział jeszcze, co to takiego). By jednak kontrakt mógł się wypełnić, a Pan Lusterko odebrać swój dług, musiał spełnić ostatnie trzy życzenia Olgierda. Nie mógł tego jednak zrobić własnymi rękoma, potrzebował pomocnika – Geralta. W taki oto sposób wiedźmin został wmieszany w sprawę między potężnym, nieśmiertelnym szlachcicem a tajemniczym Gaunterem o’Dimem.

Olgierd, usłyszawszy, że Geralt będzie wykonawcą jego woli, nie wahał się rzucić mu wyzwania – na początek zażądał Domu Maksymiliana Borsody’ego i tego, by jego brat, Witold von Everec, wybawił się za wszystkie czasy...

Choć wypełnienie życzeń Olgierda nie było łatwe, dało Geraltowi sporo nowych informacji na temat von Evereca. A była to nader smutna historia: Olgierd zakochał się z wzajemnością w Iris, pięknej dziedziczce możnego rodu. Rodzina wybranki go przyjęła i wszystko zmierzało ku dobremu, gdy nad rodem von Everec zawisły czarne chmury. Kilka złych decyzji i parę lat nieurodzaju wpędziło zamożnych niegdyś szlachciców w długi, a rodzina Borsodych, która je wykupiła, doprowadziła ich do bankructwa. Wtedy też rodzice Iris zmienili zdanie co do przyszłego zięcia – podali Olgierdowi czarną polewkę, a córkę postanowili wydać za ofirskiego królewicza, który przybył do pobliskiego Oxenfurtu pobierać nauki na uniwersytecie. Wówczas Olgierd uciekł się do pomocy Pana Lusterko – odzyskał pieniądze, wpływy i Iris. Nie przewidział jednak, że skutkiem ubocznym będzie to, że jego serce zamieni się w kamień.

Teraz, kiedy wiedźmin wypełnił założenia kontraktu spisanego między Olgierdem a Panem Lusterko, wydawało się, że wszystko wróci do normy. Czy jednak na pewno? Geralta ciągle nurtowało pytanie: jakiejż to „bardzo osobistej rzeczy” Gaunter o’Dim zażyczył sobie od Olgierda?

Jeśli Geralt zostaje z Olgierdem:

Zorientowawszy się, że Pan Lusterko gra jedynie o najwyższe pule, a w rozgrywce z Olgierdem von Everec stawką jest dusza tego drugiego, Geralt nie zamierzał biernie się przyglądać. Znalazł sposób, jak oszukać demonicznego Pana Lusterko i wygrać od niego duszę Olgierda. Odzyskawszy serce, wdzięczny ataman dał Geraltowi w podzięce swoją szablę – pamiątkę, która była w jego rodzinie od pokoleń – i ruszył w kierunku zachodzącego słońca.

Jeśli Geralt zostawia Olgierda na pastwę losu:

Niedługo musiał czekać Geralt, by przekonać się, co było przedmiotem kontraktu między Olgierdem von Everec i Gaunterem o’Dimem. W zamian za odzyskanie majątku, dobrego imienia i Iris, Olgierd zgodził się oddać Panu Lusterko własną duszę. Jedyne, co Geralt mógł zrobić, to przyglądać się, jak o’Dim odbiera swoją własność. Tak skończyła się smutna historia Olgierda von Everec, człowieka, który żył tak, jakby nie było jutra, pił i bawił się tak, jakby już nigdy miał nie zaznać radości, i kochał tak, że gotów był oddać za swoją miłość własną duszę.

lub

Niedługo musiał czekać Geralt, by przekonać się, co było przedmiotem kontraktu między Olgierdem von Everec i Gaunterem o’Dimem. W zamian za odzyskanie majątku, dobrego imienia i Iris, Olgierd zgodził się oddać Panu Lusterko własną duszę. Geralt mógł temu zapobiec, jednak z jakiegoś powodu tego nie uczynił i tylko przyglądał się, jak o’Dim odbiera swoją własność.

Tak skończyła się smutna historia Olgierda von Everec, człowieka, który żył tak, jakby nie było jutra, pił i bawił się tak, jakby już nigdy miał nie zaznać radości, i kochał tak, że gotów był oddać za swoją miłość własną duszę.

Galeria

Wiedźmin 3 Serca z kamienia

• 
• 
• 

Gwint

• 
• W3 SS Olgierd Gwint.png
• W3 CA Olgierd.jpg

Ciekawostki i Inne Informacje

• Olgierda von Everec dubbingował Janusz German. Ten sam aktor podkładał głos Detmoldowi w Wiedźmin 2: Zabójcy Królów.
• Pochodzenie imienia Olgierd: litewskie (algirdas - sławny).
• Olgierd i jego kompania przypominają nieco Kmicica i jego oficerów z powieści ,,Potop" Henryka Sienkiewicza. Jego wybranka, Iris, z domu nosiła nazwisko Bilewitz - jest to nawiązanie do ukochanej Kmicica, Oleńki Billewiczówny.
• Historia Olgierda ma wiele zbieżności z legendą o Panu Twardowskim.
• Imiona Olgierda oraz jego bliskich z rodu von Everec (m.in. Kiejstut czy Witold) nawiązują do imion władców litewskich z dynastii Giedyminowiczów. Olgierd Giedyminowicz był synem Giedymina i ojcem Władysława Jagiełły, podczas gdy Witold był synem Kiejstuta.
• Olgierd wiedział, że w testamencie Maksymiliana Borsody'ego jest zapis, który mówi, iż jego synowie przynajmniej raz w roku muszą uścisnąć sobie dłonie. W przypadku niespełniania tego zapisu, majątek ma zostać zlicytowany a zysk przekazany na szpital Wilmeriusza. Olgierd chciał zdobyć ten testament, lecz nie dlatego, że przejmował się losem żebraków i sierot, a z powodu zemsty, gdyż to Horst Borsody zlicytował majątek jego rodziny.
• Walka Olgierda z Geraltem jest wzorowana na walce Michała Wołodyjowskiego z Andrzejem Kmicicem z filmu "Potop". Na początku walki ataman wypowiada do wiedźmina słowa: "Może waść chcesz poczekać aż siąpić przestanie?" cytując przy tym Wołodyjowskiego, a w odpowiedzi padają słowa Kmicica: "Mnie wszystko jedno". Później Olgierd co jakiś czas podczas samej walki rzuca w stronę Wilka słowa Pana Michała: "Waść machasz jak cepem".
• Gdy Geralt walczy z Największym Lękiem Iris, wypowiada on słowa Wiedźmina będą chować, to i niebo płacze . Jest to nawiązanie do słów Andrzeja Kmicica: Pułkownika będą chować, to i niebo płacze. Zostały one wypowiedziane również przed starciem z Michałem Wołodyjowskim.
• Podłużna blizna przy linii włosów Olgierda również jest nawiązaniem do Kmicica, który przegrał pojedynek z Wołodyjowskim poprzez cios w głowę.
• Po spytaniu Olgierda czym podpadła mu rodzina Borsodych ten opowiada historię, podczas której wypowiada słowa "Prosiłem. Błagałem. Rozdarłem na progu koszulę." co jest nawiązaniem do Tadeusza Reytana, szlachcica XVIII-sto wiecznej Rzeczpospolitej, który to podczas Sejmu Rozbiorowego rozdarł koszulę i rzucił się na próg blokując przejście posłom.
• Postać ta może nawiązywać do Jana Kunickiego z opowiadań Jacka Komudy, pt."Czarna Nowina" i "Pan Kunicki". W pierwszym drugim podobnie jak w grze opuszcza swoją żonę Anne, bo zaczyna po podpisaniu cyrografu zaczyna tracić ludzkie uczucia. Dodatkowo zarówno bohater książki jak i gry są łysi, naznaczeni bliznami i mają nieograniczony zasób pieniędzy. Ponadto obydwoje sieją postrach. Kunicki szybko się regenerował i miał wyostrzone zmysły.