| Nazair | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
Język urzędowy |
Język Wspólny | ||||
Ustrój |
Monarchia | ||||
Typ państwa |
Prowincja | ||||
Nazair - nilfgaardzka prowincja[1][2] leżąca na południe od Gór Amell[2].
Od północy Nazair graniczył z Królestwem Cintry, granicę wyznaczała Dolina Marnadal[3]. Państwo graniczyło również z Mil Trachta - pojezierzem w Metinnie oraz prawdopodobnie z Mag Turga[3].
Historia[]
Z niepodległego Nazairu pochodziła królowa Cintry Becca, która związała się z Cerbinem - założycielem cintryjskiej dynastii. Mieli wiele dzieci, tron odziedziczył pierworodny syn Correl[1].
W latach 1197-1209 Cintra rządzona przez króla Corbetta popsuła sobie stosunki z Nazairem[1].
Około 1232 roku Nazair siał spustoszenie na południu Cintry paląc wsie. Królowa Calanthe, rządząca wówczas rok, wystąpiła Nazairczykom naprzeciw. Doszło do bitwy pod Chociebużem, w której zginęło 3 tys. ludzi. Calanthe zyskała po bitwie przydomek Lwicy z Cintry[1][4].
Później rozpoczęła się ekspansja cesarstwa Nilfgaardu na północ. W 1239 roku cesarstwo zajęło Ebbing, później Metinnę i Nazair. Państwa utraciły niepodległość[5].
Po 1263 roku i bitwie o Wzgórze Sodden Nazairczycy zorganizowali powstanie, lecz zostało ono zdławione przez młodych nilfgaardzkich oficerów[2].
Geografia[]
Znane miasta[]
Osoby związane z państwem[]
Dane z książek Sapkowskiego[]
- (...) Jakiś grubas ścina róże z krzewu ciotuni. A trzeba ci wiedzieć, że to nie byle co, ale niebieskie róże z Nazairu, sadzonki przywiózł jeszcze dziadunio.
— Ostatnie życzenie, str. 57-58
- Tak, to prawda. Podbili Metinnę, Maecht, Nazair, Ebbing, wszystkie królestwa na południe od Gór Amell.
— Krew elfów, str. 251
Ciekawostki[]
- Z Nazairu pochodziły sadzonki niebieskich róż, rosnących na dziedzińcu posiadłości Nivellena.
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Alfabet Sapkowskiego.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Krew elfów.
- ↑ 3,0 3,1 Wieża Jaskółki.
- ↑ Kwestia ceny.
- ↑ Chrzest ognia.