Lukrezia Vigo - kobieta, żyjąca w okresie Polowań na czarownice , oskarzona o czary . Podczas procesu wyszło najaw że posugiwała się mandragorą.
Dana z książek Sapkowskiego
Mandragora a. dziwostręt, rodzaj roślin z rodziny psiankowatych, obejmujący rośliny zielne, bezłodygowe z korzeniami rzepowemi, w których dostrzedz można podobieństwo do postaci ludzkiej; liście zebrane są w rozetę. M. autumnalis a. officinalis, uprawiana na niewielką skalę w Vicaro, Rowan i Ymlac, dziko rośnie rzadko. Jagody zielone, następnie żółknące, jadane są z octem i pieprzem, liście używają się w stanie surowym. Korzeń m., dziś ceniony w medycynie i farmacji, miał dawniej wielkie znaczenie w zabobonach, zwłaszcza u ludów Północy; wyrzynano z niego figurki ludzkie (alruniki, alrauny) i przechowywano w domach jako szacowny talizman. Uważano je za ochronę od chorób, dawały szczęście w procesach, kobietom zapewniały płodność i łatwe porody. Strojono je w sukienki i na nowinu dawano nową odzież. Korzeniami m. prowadzono handel, a cena ich dochodziła do sześćdziesięciu florenów. Do tegoż celu używane były korzenie przestępu (ob.). Wedle zabobonu był korzeń m. używany do czarów i czarodziejskich flirtów, a także trucizn; przesąd ten powrócił w okresie polowań na czarownice. Zarzut zbrodniczego posługiwania się m. postawiono m.in. w procesie Lukrezii Vigo (ob.). Używać m. jako trucizny miała też legendarna Filippa Alhard (ob.).
Effenberg i Talbot,
Encyclopaedia Maxima Mundi, tom IX
— Chrzest ognia, str. 103
Ciekawostki
- Nazwisko Lukrezii wskazuje na to że była Nilfgaardką.
- Wnuczka Fringilli Vigo .