Latawiec

Latawiec - potwór latający, prawdopodobnie przedstawiciel rzędu drakonidów.

Dane z książek Sapkowskiego

Podobno są tu wodniki, wijuny, przerazy, latawce, wszelkie możliwe świństwo. Powinieneś mieć roboty po uszy.
— Ostatnie życzenie, str. 166

Tą ziemią władały smoki, mantikory, gryfy i latawce, amfisbeny, wampiry, wilkołaki i strzygi, kikimory, chimery i latawce.
— Ostatnie życzenie, str. 169

To mogło zaatakować z powietrza. To mógł być ornitodrakon, gryf, wyvern, latawiec albo widłogon. Może nawet rok...

— Miecz przeznaczenia, str.

- Nie poluję na smoki - rzekł Geralt sucho. - na widłogony, owszem. Na oszluzgi. Na latawce. Ale nie na smoki właściwe, zielone, czarne i czerwone. Przyjmij to do wiadomości, po prostu.
— Miecz przeznaczenia, str. 12

Dane z innych źródeł

• Latawiec (w wersji żeńskiej: latawica) – demon z wierzeń słowiańskich, utożsamiany z duszami dzieci poronionych (później nieochrzczonych). Latawce wyobrażano sobie w postaci czarnych ptaków, identyfikowano je z wiatrem i wirami powietrznymi. Latawce ginęły podczas burzy, zabijane przez pioruny.
• Latawce (Dermoptera) – rząd ssaków łożyskowych. Zdolne są do lotu ślizgowego, który umożliwiają im dwie warstwy owłosionej skóry, rozpiętej od szyi wzdłuż kończyn i tułowie aż do końca ogona. Ponadto błona lotna jest rozpięta pomiędzy palcami.
• Według gry komputerowej Wiedźmin latawiec to ludowa nazwa fledera. Jest to jednak niemożliwe - fledery pojawiły się w klimacie Królestw Północnych dopiero po Wojnach Północnych z powodu obfitości pokarmu, a latawce były wspomniane przez Geralta o wiele wcześniej, w opowiadaniach Trochę poświęcenia, Granica możliwości, oraz przez Jaskra w opowiadaniu Głos rozsądku.