Kudkudak, właściwie baron Eylembert z Tigg - cintryjski szlachcic, jeden z zaproszonych na ucztę wyprawianą przez królową Calanthe na cześć córki Pavetty.
Przekonywał Calanthe, by dotrzymała obietnicy złożonej Jeżowi przez Roegnera. Sławny ze swojej biegłości w naśladowaniu głosów zwierząt, od czego wziął się jego przydomek. Zdolność ta pomogła powstrzymać młodą królewnę przez nieumyślnym zniszczeniem całego zamku.
Dane z książek Sapkowskiego[]
Chudy i wąsaty, dostatnio odziany rycerz skłonił się nisko, ale jego żywe, wesołe oczy i błądzący po ustach uśmieszek zaprzeczały czołobitności.
— Ostatnie życzenie, str. 126
— Ostatnie życzenie, str. 126
Kudkudak klęcząc dusił rękami i kolanami dudy Draiga Bon-Dhu. Sam zaś, przekrzykując potworne odgłosy wydobywające się z miecha, odrzuciwszy głowę do tyłu, wył i ryczał, kwiczał i skrzeczał, beczał i kwilił w mieszaninie głosów wszystkich znanych, nieznanych, domowych, dzikich i mitycznych stworzeń.
— Ostatnie życzenie, str. 156-157
Ciekawostki i inne informacje[]
- Potrafił naśladować odgłosy wielu zwierząt: mitologicznych, dzikich, domowych...