Wiedźmińska Wiki

Przenieśliśmy się! Gamepedia połączyła siły z Fandomem, w rezultacie czego ta wiki została połączona ze swoim odpowiednikiem na Fandomie. Wiki została zarchiwizowana; prosimy czytelników oraz edytorów o przeniesienie się na połączoną wiki na Fandomie. Kliknij, aby przejść do nowej wiki.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wiedźmińska Wiki
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Kovir i Poviss
Tw3 book brown3
Przedmiot można przeczytać
Opis
Rynsztunek/slot
Księgi
Kategoria
Zwykły przedmiot
Typ
Książka
Źródło
Łup / Zakupu
Cena bazowa
10 Novigradzkie korony
Kupno
17 Novigradzkie korony
Sprzedaż
1 – 3 Novigradzkie korony
Waga
0 waga

Dziennik

Kovir i Poviss są niewątpliwie najbogatszymi krainami Północy. Mało kto dziś pamięta, że nie zawsze tak było. Świadczą o tym dobitnie przysłowia i powiedzenia, które wyszły dziś z użytku. Jeszcze za czasów Herberta Kłótnika mówiło się o szczególnie ubogiej osobie „biedny jak mysz z Poviss”, rosół na kościach zwano „kovirskim specjałem”, a na żebraków wołano „praksedy” – od nazwy zatoki, nad którą owe księstwa są położone.

Mało kto też pamięta, że ledwie parę pokoleń temu Kovir i Poviss były jeszcze częścią królestwa Redanii. Król Radowid I, zwany Wielkim, przekazał je we władanie znienawidzonemu bratu, Trojdenowi – z poleceniem, by nigdy nie opuszczał nowo nabytych włości i nie wtrącał się w sprawy państwowe.

Podarowanie skalistego spłachetka ziemi na dalekiej Północy, gdzie, jak powszechnie mawiano, rok dzielił się na dwie pory roku – sierpień i zimę – miało rzecz jasna być okrutnym żartem, policzkiem dla ambitnego Trojdena.

Okazało się jednak, że Radowid Wielki popełnił wielki błąd. Niedługo później okazało się bowiem, iż surowe góry Koviru skrywają bezcenne skarby w postaci ogromnych złóż metali szlachetnych i soli kamiennej. Te odkrycia z kolei doprowadziły do błyskawicznego rozwoju rzemiosła. Jak grzyby po deszczu wyrastały kolejne huty, warsztaty i manufaktury.

Radowid III postanowił naprawić błąd słynnego przodka oraz imiennika i przejąć kontrolę nad północnymi rubieżami królestwa. Był przekonany, iż redańskie wojska sprzymierzone z oddziałami z zaprzyjaźnionego wówczas Kaedwen szybko przejmą kontrolę nad coraz śmielej poczynającym sobie lennikiem. Stało się jednak inaczej – zwyciężył Kovir, i to z miażdżącą przewagą. Podpisany wówczas Traktat Exeterski dał Kovirowi niepodległość, zobowiązując go jednocześnie do wiecznej neutralności – obietnicy, którą potomkowie Trojdena dochowują z wielką sumiennością.

Do niedawna Kovirem władał Esterad Thyssen, król tak mądry, jak chciwy. Nawet po jego śmierci Północ wciąż rozwija się i rozkwita. Kovirscy metalurgowie śmiało mogą konkurować z Mahakamem, a wedle niektórych Uniwersytet w Lan Exeter już dawno prześcignął słynną Akademię Oxenfurcką. Mieszkańcy Koviru i Poviss z żebraków stali się książętami, z bankrutów – bankierami.