Ina - rzeka w Brugge. Posiada liczne odnogi, w tym jedną wpadającą do Jarugi. Łączy się z niewielką rzeką o nazwie Chotla. W jej okolicach występują licznie jeziorka i bagna.
Główne dopływy:
Miasta leżące nad rzeką:
Dane z książek Sapkowskiego[]
- My właśnie na wschód zmierzamy - ciągnął Zoltan Chivay. - Jedyna szansa to skryć się za front, a od wschodu, od rzeki Iny, ruszą się w końcu wojska temerskie. Chcemy tedy iść leśnymi duktami do wzgórz Turlough, potem Starą Drogą do Sodden, do rzeki Chotli, która do Iny wpada.
— Chrzest ognia, str. 78
Dojdziemy do Starej Drogi, tamtędy z biegiem rzeczki Chotli do Iny, a nad Iną musimy już trafić na temerskie wojska.
— Chrzest ognia, str. 83
Zoltan poweselał, szlak uznał za niezawodnie wiodący do któregoś z fortów nad Iną, rzeką, nad którą miał nadzieję spotkać już wojska temerskie. Krasnolud święcie wierzył, że podobnie jak podczas poprzedniej wojny właśnie zza Iny, z Sodden, ruszy druzgocące kontruderzenie północnych królestw, po którym niedobitki złamanego Nilfgaardu sromotnie zemkną za Jarugę.
— Chrzest ognia, str. 104
Z tego rozstaja biegnie południowy szlak, który wiedzie do Armerii, prezydium leżącego w widłach Chotli i Iny.
— Chrzest ognia, str. 107
Jechali prawym brzegiem wzdłuż rzeki, przez płytkie łachy, przez łozy i starorzecza, przez łęgi i mokradła rozbrzmiewające rechotem żab, kwakaniem niewidocznych kaczek i cyranek. Dzień eksplodował czerwonym słońcem, oślepiająco zalśnił na porośniętych grążelem taflach jeziorek, a oni skręcili ku miejscu, gdzie jedna z licznych odnóg Iny wpadała do Jarugi.
— Chrzest ognia, str. 213
- Tak, to się nazywa mieć szczęście - powiedział, nie spuszczając z Visenny oka. - Trafiłem na uzdrowicielkę w samym środku puszczy, w widłach Iny i Jarugi, gdzie zwykle łatwiej o wilkołaka, albo, co gorsza, pijanego drwala.
— Droga, z której się nie wraca, w zbiorze Coś się kończy, coś się zaczyna, str.