Geralt

Geralt z Rivii
Informacje podstawowe
Przydomek / pseudonim(y)	Gwynbleidd (Biały Wilk) Rzeźnik z Blaviken Ravix z Czteroroga
Tytuł(y)	Rycerz Białej Królowej Rządca Corvo Bianco
Profesja	Rentier (profesja)
Płeć	Mężczyzna
Rasa	Człowiek
Narodowość	Toussaint
Przynależność	Wiedźmińska szkoła cechu Wilka
Informacje rodzinne
Kolor włosów	Mlecznobiały
Kolor oczu	Żółty
Informacje rodzinne
Rodzina	Yennefer (żona) Ciri (Przybrana Córka)
Rodzice	Korin (ojciec) Visenna (matka) Nenneke (przybrana matka)
Wystąpienia

Geralt z Rivii - syn czarodziejki Visenny i najprawdopodobniej wojownika Korina , przybrany syn Nenneke , mąż Yennefer , przybrany ojciec Ciri.

Historia

Szkolenie na Wiedźmina

Geralt jest synem czarodziejki Visenny i (najprawdopodobniej) wojownika Korina. Krótko po narodzinach został on oddany przez matkę do wiedźmińskiej Szkoły Wilka w twierdzy Kaer Morhen. W trakcie szkolenia na kami do dodatkowych eksperymentów, które przeżył jako jedyny. Wynikiem tych działań jest brak pigmentu w jego włosach oraz ich mlecznobiały kolor. W efekcie mutacji i treningów zyskał m.in. zwiększony refleks i prędkość, wolniejsze tętno oraz zdolność adaptacji źrenicy do aktualnego oświetlenia. Jego preceptorem mistrzem i mentorem był Vesemir , nauczyciel szermierki i znawca potworów, to on większości nauczył Wilka wszystkiego, co sam umiał i stał się dla niego bardzo bliski, zastępując Geraltowi ojca. Z czasów szkolenia miał towarzysza i przyjaciela Eskela oraz prawdopodobnie Lamberta.

Po ukończeniu wiedźmińskiego szkolenia rozpoczął swoją przygodę ze światem, wraz ze swoim koniem, Płotką, by zostać płatnym zabójcą potworów. Nie wiadomo, czy Geralt ukończył szkolenie na krótko przed atakiem na Kaer Morhen, czy też po nim.

Początek na szlaku

Jak sam Geralt wspomina, początek jego szlaku zaczął się od wmieszania się w ludzkie sprawy i zapoznaniem się z prawdziwym i okrutnym życiem. Jego pierwszym potworem spotkanym na szlaku był... człowiek, a konkretnie grupa bandytów, która napadła podróżującego kupca i jego córkę. Geralt chcąc odegrać rolę bohatera widowiskowo zabił jednego z maruderów, reszta natomiast na sam widok uciekła w popłochu. Nie spotkał się jednak z oczekiwaną reakcją; przerażony kupiec uciekł razem z oprawcami, a jego zalana łzami córka zemdlała ze strachu. Późniejsze doświadczenia, oraz nastawienie ludzi do wiedźmina sprawiły, że stał się on dość pesymistyczny i nabył obojętnego stosunku do świata. W następnych latach Geralt zdobywał renomę podróżując po Królestwach Północy, jednak najczęściej na zimowanie wracał w Góry Sine. Późniejsze przygody i czyny wiedźmina miały rozsławić go na cały świat.

Na mocy prawa niespodzianki Geralt powiązał się przeznaczeniem z Ciri - tajemniczym dzieckiem, Lwiątkiem z Cintry. Ich przygody, a także wielu innych napotkanych przez nich postaci, mają miejsce w czasie wielkiej inwazji Cesarstwa Nilfgaardu na Królestwa Północne. Poza trudnościami jakie napotyka na swojej drodze, wiążąc się z czarodziejką Yennefer, Geralt bierze udział w bezwzględnej grze wywiadów wojskowych. Chcąc dbać o swoich bliskich, wiedźmin stara się chronić ich, jednak nadal na przekór wszystkim zachować neutralność w ogarniętym wojną świecie .

Najlepszym przyjacielem wiedźmina jest bard Jaskier, miłością jego życia jest Yennefer, a dzieckiem (przybranym) Ciri.

Charakterystyka

Geralt to dobrze zbudowany mężczyzna o kocich oczach i białych włosach, które są rezultatem mutacji jakie przeszedł dołączając do grona wiedźminów. Miały one również wpływ na jego wytrzymałość, czyniąc go nie tylko szybszym i sprawniejszym, lecz również odpornym na choroby, trucizny oraz uroki. Na szyi nosi naszyjnik z wilkiem, symbolem jego szkoły wiedźmińskiej. Jest znakomitym wojownikiem, znawcą różnych stylów walki. Zawsze nosi przy sobie dwa egzemplarze mieczy: żelazny na potwory bardziej popularne i stanowiące mniejsze zagrożenie, a także srebrny na najsilniejsze kreatury. Posiada wiedzę na temat alchemii i rodzajów roślin, potrafi ważyć mikstury na podstawie starych, wiedźmińskich receptur w tym pozwalający na znakomite widzenie w ciemności Kot czy leczącą Jaskółkę.

Wiedźmin zawsze stara się zachować neutralność i często zasłania się wiedźmińskim kodeksem mimo , że zdarza mu się jednak mieszać w polityczne konflikty . Nigdy nie udaje mu się zachować pełnej neutralności, gdyż mutacja nie wytrzebiła z niego wszystkich ludzkich uczuć. Mimo groźnej gęby i pozornego braku skrupułów Geralt nigdy nie odmawia prośbom o pomoc, przez co zazwyczaj ląduje w lochu lub u medyka.

Jest atrakcyjny dla kobiet, o czym mogą świadczyć jego liczne romanse , wiedźmini zazwyczaj są pozbawieni uczuć, szkoleni na maszyny do zabijania, Geralt jest jednak inny, potrafi kochać, troszczyć się o bliskich, posiada ludzkie uczucia.

Sławę przyniosła mu głośna sprawa z odczarowaniem córki króla Foltesta, która była zaklęta w strzygę. Od tamtej pory wiedźmin stał się głównym bohaterem wielu ballad (których najwięcej dostarczał jego przyjaciel Jaskier) oraz opowieści snutych przy ogniskach.

Do jego najgłośniejszych przygód należą: uratowanie złotego smoka Villentretenmertha, pokonanie bandy morderców na rynku w Blaviken (stąd wywodzi się jeden z jego przydomków), uratowanie dworu w Cintrze przed masakrą i uratowanie miasta Rinde przed zniszczeniem przez olbrzymiego dżinna.

W przerwie między zabijaniem potworów Geralt oddawał się zwykłym ludzkim uciechom, takim jak picie piwa , gra w kości , walka na pięści oraz chędożenie. Do tego ostatniego miał szczególną słabość, zwłaszcza jeśli chodzi o czarodziejki.

Słynna jest historia jego burzliwej miłości z czarodziejką Yennefer, którą poznał w trakcie wspomnianego incydentu w Rinde. Związek ten nie należał do najłatwiejszych na oboje zainteresowanych i mimo wielu kłótni oraz rozstań, które mogłyby wydawać się ostatecznymi, prędzej czy później odradzał się na nowo.

Nigdy nie udaje mu się zachować pełnej neutralności, gdyż mutacja nie wytrzebiła z niego wszystkich ludzkich uczuć. Mimo groźnej gęby i pozornego braku skrupułów Geralt nigdy nie odmawia prośbom o pomoc, przez co zazwyczaj ląduje w lochu lub u medyka.

Po wydarzeniach z Dzikiego Gonu oraz dodatku Krew i Wino Geralt na stałe i odwiesił miecze na kołek i ożenił się że swoją ukochaną.

Po pokonaniu Dzikiego Gonu i Białego Zimna spędza leniwe dni w ramionach ukochanej w spokoju i samotności z dala od polityki , intryg , niebezpieczeństw świata.

Kiedy wszystkie kłopoty się kończą Geralt i Yennefer razem udają się na zasłużoną emeryturę - z dala od wielkiej polityki i niebezpiecznych przygód.

Wiedźmini zazwyczaj są pozbawieni uczuć, szkoleni na maszyny do zabijania, Geralt jest jednak inny, potrafi kochać, troszczyć się o bliskich, posiada ludzkie uczucia.

Dane z gry GWINT: Wiedźmińska Gra Karciana

Wpis z Księgi Nagród

Zwój 1: Naprawdę muszę go przedstawiać? Jesteście pewni? Niech będzie. Oto Geralt z Rivii, zwany przez elfy i driady Gwynbleidd, wiedźmin Cechu Wilka, pierwszy fechmistrz Północy. Chodząca legenda.

Zwój 2: Lista jego wyczynów wydaje się nie mieć końca. To on odczynił urok ciążący na księżniczce Addzie, przegnał dżinna z Rinde i zgładził Króla Dzikiego Gonu. A z czego był najbardziej dumny?

Zwój 3: Z tego, że był dobrym ojcem dla Ciri. Że nauczył ją wszystkiego, co umiał, otoczył miłością, wsparł w trudnych chwilach. Że kiedy naprawdę potrzebowała pomocy - przyszła do niego, a on jej nie zawiódł.

Zwój 4: Bo widzicie, choć Geralt z Rivii miał kocie oczy i nadludzki refleks, choć przeszedł Próbę Traw, a z królami był po imieniu, pragnienia miał całkiem przyziemne: być z ludźmi, których kochał. I mieć święty spokój.

Skrzynia 1: Co zabawne, Geralt tak naprawdę wcale nie pochodził z Rivii. Obrał sobie ten przydomek w miejsce nazwiska, którego, jako nieznająca swych rodziców sierota, nigdy nie posiadał. Początkowo wiedźmin planował tytułować się Geralt Roger Eryk du Haute-Bellegarde, ale jego mentor, Vesemir, w krótkich, acz dosadnych słowach uświadomił mu, iż nie jest to najlepszy pomysł. I całe szczęście!

Skrzynia 2: Geralt miał w zwyczaju nazywać wszystkie swe konie tym samym imieniem - Płotka - i to niezależnie od tego, czy jeździł akurat na ogierze, czy klaczy. Każdy noszący to miano wierzchowiec był świetnie ułożony. Wystarczyło, że wiedźmin gwizdnął, a koń natychmiast przybywał mu na spotkanie… No, chyba że akurat napotkał jakąś niespodziewaną przeszkodę.

Skrzynia 3: Geralt przy każdej okazji, jak również bez okazji, podkreślał swą niechęć - ba, nienawiść - do portali. To zrozumiałe, zważywszy, że nie jest to zupełnie bezpieczny środek lokomocji - wbrew zapewnieniom czarodziejów. Czasem podróżny cierpi po opuszczeniu portalu na silne mdłości i bóle głowy. Czasem wychodzi w innym miejscu, niż planował. A czasem nie wychodzi wcale.

Gry

Wiedźmin

Po pozornej śmierci, po ataku tłumu podczas Pogromu nieludzi pod koniec wiedźmińskiej sagi, Geralt powraca do życia, nie pamiętając szczegółów swojego powrotu ani ostatnich pięciu lat życia. Został uratowany przez Ciri która teleportowała go w okolice Kaer Morhen. Tam zajmują się nim wiedźmini oraz Triss Merigold. Wkrótce dochodzi do ataku na wiedźmińską twierdzę pod dowództwem czarodzieja-renegata Azara Javeda oraz płatnego zabójcy Magistra. Agresorzy wykradają z laboratoriów receptury i składniki potrzebne do przeprowadzenia wiedźmińskich przemian.

Geralt wyrusza w pościg za Salamandrą w kierunku Wyzimy, gdzie spotyka i poznaje osoby ze swojej przeszłości oraz wplątuje się w konflikt pomiędzy Zakonem Płonącej Róży, a Scoia'tael.

Biały Wilk po zabiciu Magistra i Javeda oraz odzyskaniu wiedźmińskich receptur dowiaduje się, że Salamandra działała na zlecenie samego Jakuba de Aldersberg. Gdy dociera do siedziby Wielkiego Mistrza, zostaje przeniesiony do jego wizji, w której Białe Zimno zniszczyło całą Północ. Wiedźmin w końcu zabija i samego Jakuba de Aldersberg oraz łamie jego iluzję. Wkrótce potem udaremnia zamach na życie króla Foltesta z rąk skrytobójcy.

Wiedźmin 2 Zabójcy Królów

Po uratowaniu króla Foltesta przed śmiercią z rąk królobójcy, Geralt został prywatnym ochroniarzem króla.

Podczas szturmu na Zamek La Valette, król został zabity z ręki Letho z Gulety, a Geralt został posądzony o zabójstwo i wtrącony do lochu. Trzy dni później został zaprowadzony do Vernona Roche'a na przesłuchanie. Po przedstawieniu swojej wersji wydarzeń Biały Wilk przekonał dowódcę Niebieskich Pasów, aby pomógł mu wydostać się z więzienia w zamian za złapanie prawdziwego królobójcy.

Wiedźmin razem z Triss Merigold i oddziałem Vernona Rocha udaje się w pościg za królobójcą, w którym zahacza o miasteczko Flotsam, gdzie wdaje się w konflikt z Bernardem Loredo oraz okolicznym komandem Scoia'tael pod dowództwem elfa Iorwetha. Dochodzi także do konfrontacji Geralta z Letho, w której Biały Wilk ponosi porażkę. Wkrótce potem wiedźmin może wybrać czy w dalszy pościg za swoim wrogiem ruszy z Vernonem, czy Iorwethem.

Podczas dalszej podróży po Królestwach Północy Geralt poznaję intrygę Loży dotyczącą morderstw ważniejszych królów. Jest też świadkiem ważnych politycznych przemian, do niektórych zresztą sam się przyczynia. W końcu ponownie spotyka Letho z Gulety, którego jeśli zechce, może zabić. Cesarstwo Nilfgaardu natomiast szykuje inwazję na Królestwa Północy.

Wiedźmin 3: Dziki Gon

Po odnalezieniu Letho z Gulety - królobójcy działającym na zlecenie Emhyra var Emreisa, a także po burzliwym zakończeniu obrad w Loc Muinne, Geralt wraz z Vesemirem ruszył na południe, by odnaleźć miłość swego dawnego życia - Yennefer z Vengerbergu. W tym samym czasie armia Nilfgaardu wdzierała się w głąb Północnych Królestw wchłaniając kolejne osłabione państwa.

Po półrocznych poszukiwaniach Geralt w zawierusze wojennej odnalazł czarodziejkę w Białym Sadzie. Wiedźmin dowiedział się od niej, że cesarz var Emreis oczekuje go w Wyzimie. Geralt pożegnał się więc z Vesemirem, a następnie udał się z Yennefer i nilfgaardzkimi żołnierzami do Wyzimy. W drodze eskortę zaatakowali jeźdźcy Dzikiego Gonu, jednak wiedźminowi i jego partnerce udało się dotrzeć do stolicy bez uszczerbku.

Na prywatnej audiencji u Emhyra Geralt dowiedział się, że po latach powróciła osoba, z którą związało go przeznaczenie - Ciri. Świadkowie twierdzili, że dziewczynę znowu ściga Dziki Gon. Odnalezienie popielatowłosej wiedźminki nie leży wyłącznie w interesie jej dawnych opiekunów, ale także nilfgaardzkiej racji stanu. Geralt i Yennefer łączą więc siły z cesarzem, by zapobiec dostaniu się Cirilli w ręce Czerwonych Jeźdźców.

Dane z gry Wiedźmin 3 Dziki Gon

Wielu nie może nadziwić się przyjaźni , jaka łączy mnie od przeszło ćwierć wieku z Geraltem z Rivii.

Kiedy zaczęliśmy się ze sobą przestawiać , złośliwe języki radziły mu ponoć , by dla świętego spokoju ograbił mnie , udusił , wrzucił do wykroku i przysypał ściółką. Przez osoby owe przemawiała zwykła zawiść , albowiem Geralt druhem jest mym najszczerszym , czego wielokrotnie dowody okazał.

Wiele mógłbym mógł rzec o tym słynnym na świat cały łowcy potworów , w Starszej Mowie zwanym Gwynbleidd , którego to miano Białego Wilka oznacza. Bo też i Geralt z Rivii jest osobą niezwykłą. Wydawać by się mogło , że to prosty rębajło , zawodowo tępiący bestie wszelakie , lecz przy bliższym spotkaniu okazuje się niezwykle ciekawym kompanem. Z pozoru zamknięty w sobie , małomówny,  rzec by można mruk , a wobec przyjaciół jednak szczery , uczciwy , gotów wesprzeć radą i pomocą. Do tego , choć nie bardzo gładki w obyciu i o nieszczególnej aparycji , to przecież cieszący estymą niewiast - słowem istna chodząca sprzeczność.

Bez fałszywej skromności rzec jednak mogę , że znam go jak mało kto. Byłem przy nim w chwilach złych i dobrych, wspomagając mądrą radą , ciepłym słowem i bystrym umysłem. Siłą rzeczy uwikłany jestem w jego historię , tak wcześniejszą , jak i obecną.

Tedy mym obowiązkiem jest kontynuować kronikarskie dzieło i ku pamięci przyszłych pokoleń , opisać jak potoczyły się jego dalsze losy.

Dane z książek Sapkowskiego

Nieznajomy nie był stary, ale włosy miał prawie zupełnie białe. Pod płaszczem nosił wytarty skórzany kubrak, sznurowany pod szyją i na ramionach. Kiedy ściągnął swój płaszcz, wszyscy zauważyli, że na pasie za plecami miał miecz.

— Wiedźmin (opowiadanie), w zbiorze Ostatnie życzenie, str. 7

Ognisko zdążyło już przygasnąć, brzozowe polana są czerwone i przeźroczyste, potrzaskują, tryskają błękitnym płomieniem. Płomień oświetla białe włosy i ostry profil mężczyzny, który otula ją derką i kożuchem.
[...] Mężczyzna pochylił się, płomień ogniska zalśnił w jego oczach. To były dziwne oczy. Bardzo dziwne. Dawniej Ciri lękała się tych oczu, nie lubiła w nie patrzeć. Ale to było dawno. Bardzo dawno.
- Niczego nie pamiętam - szepnęła, szukając jego ręki, twardej i szorstkiej jak nie obrobione drewno.

— Krew elfów, str. 8

- Znak wiedźminski masz?

Nieznajomy znów sięgnął w rozcięcie kaftana, wygrzebał okrągły medalion na srebrnym łańcuszku. Na medalionie wyobrażony był łeb wilka z wyszczerzonymi kłami.

- Imię jakieś masz? Może być byle jakie, nie pytam z ciekawości, tylko dla ułatwienia rozmowy.

- Nazywam sie Geralt.

- Może być i Geralt. Z Rivii, jak wnoszę z wymowy?

- Z Rivii.
— Wiedźmin (opowiadanie), w zbiorze Ostatnie życzenie, str. 10

Wojewoda o trudnym do zapamiętania nazwisku, któremu obiły się widać o uszy sprawy i problemy Czteroroga, spytał grzecznie, czy klacze dobrze się źrebią. Geralt odpowiedział, że tak, że znacznie lepiej od ogierów.
— Ostatnie życzenie, str. 68

Zmienił się. Sprawiał wrażenie, jakby się postarzał. Triss wiedziała, że to biologicznie niemożliwe - wiedźmini starzeli się, owszem, ale w tempie zbyt wolnym, by zwykły śmiertelnik lub czarodziejka tak młoda jak ona mogli zauważyć zmiany. Ale wystarczyło jednego spojrzenia, by pojąć, że mutacja mogła powstrzymywać fizyczny proces starzenia. Psychicznego nie mogła. Posieczona zmarszczkami twarz Geralta była tego najlepszym dowodem. Triss z uczuciem głębokiej przykrości oderwała wzrok od oczu białowłosego wiedźmina. Oczu, które ewidentnie widziały zbyt wiele. Poza tym nie dostrzegła w tych oczach nic z tego, na co liczyła.

— Krew elfów, str. 52

- Gdzie jest Rience, Myhrman?
Znachor zatrząsł się cały na dźwięk tego głosu. Nie należał do strachliwych, było niewiele rzeczy, których się bał. Ale w głosie białowłosego były wszystkie te rzeczy. I jeszcze kilka innych na dodatek.
Nadludzkim wysiłkiem woli opanował lęk pełzający po trzewiach jak ohydny robak.
- Hę? - udał zdumienie. - Co? Kto? Jak powiadacie?
Mężczyzna pochylił się i Myhrman zobaczył jego twarz. Zobaczył oczy. A na ten widok żołądek obsunął mu się aż do odbytnicy.

— Krew elfów, str. 225

Wyszli do przedpokoju. Kocur, który leżał na środku dywanu i zapamiętale lizał wyciągniętą pod dziwnym kątem tylną łapkę, na widok wiedźmina umknął natychmiast w ciemność korytarza.
- Dlaczego koty tak cię nie lubią, Geralt? Czy to ma coś wspólnego z...
- Tak - uciął. - Ma.

— Czas pogardy, str. 26

Kot, drzemiący na przypiecku uniósł głowę, zasyczał.
- Goniec królewski?
Aplegatt drgnął Pytanie zadał ten siedzący w cieniu, z którego teraz wyszedł, stając obok gońca. Miał włosy białe jak mleko, ściągnięte na czole skórzaną opaską, czarną kurtkę nabijaną ćwiekami i wysokie buty. Nad prawym ramieniem połyskiwała mu kulista głowica przerzuconego przez plecy miecza.
- Dokąd droga prowadzi?
- Dokąd królewska wola pogna - odrzekł zimno Aplegatt. Nigdy nie odpowiadał inaczej na podobne pytania.
Białowłosy milczał czas jakiś, patrząc na gońca badawczo. Miał nienaturalnie bladą twarz i dziwne ciemne oczy.
- Królewska wola - powiedział wreszcie nieprzyjemnym, lekko chrapliwym głosem - zapewne każe ci się spieszyć? Zapewne pilno ci w drogę?

— Czas pogardy, str. 41

Zbyt się różnimy, by się zrozumieć. Ty jesteś możnym magiem z Kapituły, który osiągnął jedność z Naturą. Ja jestem włóczęgą, wiedźminem, mutantem, który jeździ po świecie i za pieniądze wykańcza potwory.
- Kwiecistość - przerwał czarodziej - została wyparta przez banał.
- Zbyt się różnimy - Geralt nie dał sobie przerywać. - A drobny fakt, że moją matką była, przypadkowo, czarodziejka, tej różnicy zatrzeć nie zdoła.

— Czas pogardy, str. 141

-To wszakże twoi rodacy, wiedźminie - powiedział Regis. - Przecież nazywają cię Geraltem z Rivii.
- Poprawka - odrzekł zimno. - To ja sam się tak nazywam, żeby było ładniej. Imię z takim dodatkiem budzi u moich klientów większe zaufanie.
-Pojmuję - uśmiechnął się wampir. - Dlaczego jednak wybrałeś właśnie Rivię?
- Ciągnąłem patyki.

— Chrzest ognia, str. 307

Dane z pozostałych źródeł

W filmie i w serialu w rolę Geralta wcielił się Michał Żebrowski. Małego Geralta zagrał Maciej Łagodziński.

Głosu w grach Geraltowi użyczył Jacek Rozenek.

W serialu the witcher w postać Geralta wciela się Henry Cavill , natomiast głosu użyczył Michał Żebrowski.

Ciekawostki i inne Informacje

Ogólne

• Ulubionym winem Geralta jest Erveluce,
• Geralt podczas rozmowy lubił ironizować,
• Geralt, jako pozbawiona pochodzenia sierota, chciał z początku przedstawiać się jako Geralt Roger Eryk du Haute-Bellegarde. Dopiero Vesemir uświadomił mu, że to „śmieszne, pretensjonalne i kretyńskie”. Ostatecznie nadał sobie przydomek „Geralt z Rivii”. Nauczył się nawet naśladować rivski akcent,
• Swoje włosy utrzymywał w szyku za pomocą opaski (narzekał, gdy Yennefer zabroniła mu noszenia jej podczas balu),
• Mutacja naczyń krwionośnych uniemożliwia Geraltowi rumienienie się, co uznał za bardzo przydatne w niektórych momentach,
• Geralt swoje białe włosy również zawdzięcza mutacji. To ona pozbawiła go barwnika, czyniąc jego włosy białe niczym fisstech,
• Za Geraltem nie przepadały koty. Typową ich reakcją na widok Wiedźmina była ucieczka,
• Tylko dwóm osobom udało się pokonać Geralta w pojedynku - czarodziej Vilgefortz z Roggeveen (w książce) i wiedźmin Letho z Gulety (w grze) - mogli oni przy pierwszej walce z Białym Wilkiem bez problemu go zabić. Nie uczynili tego ze względu na pewien sentyment, który czuli do Geralta. Vilgefortz przypłacił to życiem przy następnym spotkaniu z wiedźminem. Letho może spotkać podobny los, lecz w zależności od wyborów gracza, może też stać się przyjacielem Białego Wilka,
• Driady i elfy nazywają go też Gwynbleidd,
• Gdy Geralt usłyszał, że Cesarz Nilfgaardu chce ocalić świat poprzez spłodzenie dziecka z Ciri (która była córką cesarza) powiedział, że lepiej byłoby, gdyby ten świat zginął niż przetrwał dzięki takiej metodzie,
• Geralt każdego swego konia nazywał Płotka. Przyznał Jaskrowi, że nigdy nie miał konia o innym imieniu,
• Był sceptycznie nastawiony do świata, problemów i ludzi go otaczających. Głównie dlatego, iż wszystko tłumaczył to poprzez mutację oraz anachroniczność i niezdolność zaakceptowania nowych praw rządzących tym światem,
• Geralt z Rivii w momentach stresu, chandry i weltschmerzu nader skłonny był do enuncjacji przesadnie emocjonalnych i nie zawsze przemyślanych. Przez lata po jego śmierci modne było wśród innych wiedźminów powiedzonko: „Nie bądź, kurwa, taki Geralt”,
• Najwięksi wrogowie Geralta - czarodziej Vilgefortz z Roggeveen i wiedźmin Letho z Gulety - mogli przy pierwszym pojedynku z Białym Wilkiem bez problemu go zabić. Nie uczynili tego ze względu na pewien sentyment, który czuli do Geralta. Vilgefortz przypłacił to życiem przy następnym spotkaniu z wiedźminem. Letho może spotkać podobny los (zależy to od wyboru gracza w Wiedźminie 2),
• Geralt nigdy całkowicie nie wyleczył nogi po walce z Vilgefortzem. W grze Wiedźmin w akcie IV Berengar zwraca uwagę na to, że w wyniku dawnej kontuzji wykonując półobrót podczas walki Geralt odsłania pachwinę,
• W Caed Myrkvid bełt rozorał mu ucho. Gdy później Geralt poprosił Milvę, by zobaczyła co się stało z jego uchem, ta stwierdziła, że jest urwane. W grze Geralt nie ma śladu po wspomnianym bełcie. Można się domyślać, że przy rekonstrukcji ucha pomogła Fringilla Vigo, z którą Geralt miał romans w trakcie pobytu w Toussaint,
• W 1245 roku zabija Idra, zaczynając swoje polowanie na mutanty Idarrana z Ulivo; ostatnie żyjące dzieło tego czarodzieja zabija w 1373 r. i kończy tym samym trwające 128 lat łowy,
• Włosy Geralta zbielały nie w wyniku, jak się powszechnie sądzi, Próby Traw, a w efekcie dodatkowych, eksperymentalnych mutacji, o których opowiada Ioli I w jednym z Głosów Rozsądku,
• Nie ma talentu malarskiego,
• Istnieje stereotyp mówiący o tym, że każdy Riv to złodziej, więc nie cieszą się oni zbyt dobrą sławą,
• Geralt miał romans z Triss Merigold , Fringillą Vigo , Lyttą Neyd , Mozaik , Tiziana Frevi,
• Mimo że był wiedźminem, Geraltowi udało się zawrzeć kilka szczerych i serdecznych przyjaźni. Miał także wielu antagonistów, chociażby z powodu mutacji,
• Obecnie jest z Yennefer w związku małżeńskim,
• Obecnie mieszka ze swoją żoną na południu w winnicy Corvo Bianco.

Książki

• W ostatniej scenie „Chrztu ognia” Geralt, w nagrodę za zasługi podczas bitwy z Nilfgaardczykami, otrzymał od Meve - królowej Rivii i Lyrii - tytuł szlachecki. Od tej pory mógł siebie nazywać Geraltem z Rivii zgodnie z prawdą.
• Podczas uczty u królowej Calanthe, Geralt przybrał imię Ravix z Czteroroga.
• Chcąc dostać się do ludzi Słowika, Geralt, podając się za własnego zabójcę, oddał swój wiedźmiński medalion Schirrú, który chciał dowodu śmierci wiedźmina. Półelf niedługo potem ginie spalony w Wiklinowej Babie, a wraz z nim przepada znak cechowy wiedźmina. Po utracie wiedźmińskiego medalionu, Geralt otrzymał nowy, wykonany dla niego przez Fringillę Vigo. Choć nie działał identycznie jak oryginał, miał inne, dodatkowe właściwości - z jego pomocą wiedźmin stworzył iluzję, na którą dał się nabrać potwór z winnicy w Toussaint, a także Vilgefortz. Pod koniec książki Geralt otrzymał od Cirilli medalion wilka po pokonaniu Bonharta.

Gry

• W grze Wiedźmin Adda Biała ma lekką obsesję na jego punkcie.
• W grze Wiedźmin 2 Yarpen Zigrin mówi ironicznie, że po oczach można poznać, że Geralt to wrażliwiec (oczy wiedźmina przez mutacje były podobne do kocich, a ich widok powodował u ludzi strach).
• W trzeciej odsłonie gry Geralt posiada kuszę, mimo że w sadze nigdy nie używał broni dystansowej. Jedynie fragment tomu „Krew elfów” w momencie, gdy Geralt wraca z polowania zawiera zdanie, że wiedźmin przyniósł „ustrzelonego koziołka”. Jest to jednak jedyny taki moment w całym cyklu.
• W grze „Wiedźmin 3: Dziki Gon” Geralt wyraźnie mówi i pokazuje iż nie cierpi, wręcz nienawidzi portali jakiegokolwiek rodzaju.
• W dodatku Krew i Wino można się dowiedzieć, że Geralt dawno temu nosił pancerz szkoły Mantikory.

Galeria

Film/Serial

• 

  Michał Żebrowski jako Geralt

• 

  Maciej Łagodziński jako mały Geralt

• 

  Geralt w pełnym rysztunku

• 

  Geralt na Płotce

Gra Wiedźmin

• 
• 
• 
• 

  Geralt z srebrnym mieczem

• 
• 
• 

Wiedźmin 2 Zabójcy Królów

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Wiedźmin 3 Dziki Gon

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Wiedźmin 3 Krew i Wino

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Wiedźmin Pożegnanie Białego Wilka

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Inne

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Gwint

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

The Witcher (po polsku Wiedźmin)

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Zobacz Także

• Wiedźmin
• Płotka