Mieszkając w Novigradzie podszył się pod postać Daintiego Biberveldta, początkowo wbrew jego woli. Jednakże dzięki serii błyskotliwych posunięć handlowych Dudu zyskał sympatię tego niziołka, a ten pozwolił mu korzystać z jego postaci oraz sprawować funkcję jego faktora w tym mieście. Od tego momentu Dudu był uważany za kuzyna Daintiego.
Charakterystyka[]
Jest niską postacią o łysej głowie, wydatnym nosie i odstających uszach. Brakuje mu prawego oka, miejsce po nim zajmuje szeroka blizna widoczna również po przemianie.
Dudu jest pozytywnym bohaterem świetnie potrafiącym obracać majątkiem. Umiłował sobie sztukę, a ze względu na swoje zdolności często występował na scenie, zastępując niedysponowanych artystów. Cechuje go dobrotliwość, której nie może się wyzbyć nawet po przemianie.
W czasie III wojny Północy z Nilfgaardem stracił majątek i był więziony przez Skurwiela Juniora. Po tym jak Ciri uwolniła go od Juniora, ten pomógł Geraltowi, Zoltanowi i Priscilli uwolnić Jaskra z rąk Łowców Czarownic. Na koniec przemienia się w Skurwiela Juniora, i wykorzystuje jego majątek aby zarabiać uczciwie na handlu dalekomorskim.
W Dzikim Gonie stracił swój majątek i prawe oko przez Skurwiela Juniora, a po śmierci Juniora podszywa się pod niego. 2 tygodnie po śmierci Skurwiela głosił że nawrócił się na Wieczny Ogień, sprzedał nielegalne interesy i zajmuje się handlem dalekomorskim.
Dziennik[]
Doppler Dudu był dawnym znajomym moim i Geralta. Spotkaliśmy go lata temu, w Novigradzie, gdy wcielił się w postać innego mojego znajomka, kupca Dainty Biberveldta.
Wówczas to, korzystając z jego kontaktów, Dudu przez kilka dni samowolnie prowadził własne interesy, doprowadzając tym Biberveldta do naprzemiennych napadów frustracji, rezygnacji i szału. Kupiec bezskutecznie próbował zlokalizować hochsztaplera i odzyskać kontrolę nad swym przedsiębiorstwem.
Cała historia skończyła się dobrze, a Dainty przyjął nawet dopplera do spółki, wmawiając wszystkim, że podobny do niego jak dwie krople wody niziołek jest w istocie jego kuzynem, Dudu Biberveldtem.
Geralt dowiedział się, że Dudu podpadł Cyprianowi Willeyowi, jednemu z najbardziej bezwzględnych przywódców novigradzkiego półświatka. To, że stracił jedynie oko, można śmiało nazwać szczęśliwym zrządzeniem losu.
Wspólnie ze mną i Ciri doppler wplątał się w nie lada kabałę, choć jego, w przeciwieństwie do mnie, nie złapała straż świątynna Novigradu.
Dudu potrafił docenić sztukę i był częstym widzem na spektaklach wystawianych przez wędrowną trupę aktorską. Ponoć, po zaprzyjaźnieniu się z jej członkami, doppler miał kilkakrotnie dublować niedysponowanych artystów – co dzięki zdolnościom do zmiany kształtu wypadało nad wyraz przekonująco.
Wreszcie, po wielu perypetiach i dzięki wymyślnemu fortelowi, wiedźmin miał okazję zobaczyć się z dawnym znajomym - i jedyną nadzieją pewnego uwięzionego poety.
Kończąc historię Dudu rzec trzeba , że doppler jak zwykle spadł na cztery łapy. Podszywając się pod swego dawnego prześladowcę , Skurwiela Juniora , przejął jego interesy , ogłosił nawrócenie i odnowę moralną , a nielegalne środki pochodzące z przestępczej działalności zainwestował w legalny i wielce intratny handel dalekomorski.
