Dorregaray z Vole - czarodziej, obrońca zagrożonych gatunków. Brał udział w polowaniu na złotego smoka, Villentretenmertha i w finalnym rozrachunku opowiedział się wraz z Geraltem i Jaskrem przeciwko zabiciu gada. Szpieg króla Ethaina z Cidaris.
Biografia[]
Polowanie na złotego smoka[]
Brał udział w polowaniu na Villentretenmertha.
W finalnym rozrachunku opowiedział się wraz z Geraltem i Jaskrem przeciwko zabiciu gada, twierdząc, że nie zabija się legendy, chociaż nie zyskał aprobaty Białego Wilka dla swoich poglądów dotyczących naturalnego łańcucha pokarmowego.
Geralt mylnie sądził, że to on uratował jego i Yennefer od upadku z urwiska, podając im magiczną linę, podczas gdy w rzeczywistości zrobił to Eyck z Denesle.
Dwukrotnie groził użyciem magii przeciwko uczestnikom wyprawy. Za pierwszym razem powstrzymał się, gdyż wiedział, że nie zdąży rzucić zaklęcia przed uderzeniem Niszczuki i Kenneta Zdzieblarza, a Boholt dodatkowo nasmarkał mu siarczyście na buty.
Drugi raz spróbował po odjechaniu orszaku króla Niedamira, jednak Yennefer i rębacze z Crinfrid unieruchomili go i zadali mu dotkliwe, acz niezbyt poważne rany. Upominał Jaskra, żeby nie zachowywał się dziecinnie swoimi żarcikami na temat również związanej i w dodatku obnażonej przez rębaczy Yennefer. Ostatecznie uszedł z życiem razem z resztą towarzyszy po porażce rębaczy w walce ze smokiem.
Podczas przewrotu na Thanedd[]
Pracował jako szpieg króla Ethaina z Cidaris. Został raniony strzałą Scoia'tael.
Gry[]
Wiedźmin[]
W samej grze Dorregaray jest tylko wspominany jako autor kilku książek dodających dane do bestiariusza (np. o wyvernach).
Wiedźminkołaj[]
W przygodzie Wiedźminkołaj również zostaje wymieniony, tym razem przez Kalksteina jako uczestnik zebrania naukowców w Oxenfurcie. Zareagował złośliwie na incydent spowodowany przez Krystynnę, która twierdząc, że prorok Lebioda jest kobietą... rozebrała się do naga.
Wesele[]
W przygodzie Wesele pojawia się już osobiście z nowym modelem postaci, stworzonym przez twórców przygody (model szlachcica z Wyzimy Handlowej i jednego z kuzynów Antoinette w akcie V podkoloryzowany na fioletowo i z czarnym owłosieniem).
Jest zaskoczony faktem, że Geralt bierze ślub z Triss Merigold i nie stroni od mocnych wrażeń alkoholowych, pod wpływem których zwierza się Białemu Wilkowi z przykrego wydarzenia na imprezie sprzed laty, kiedy rozkazał androgynicznej tęgiej kobiecie ściągnięcie ubrań ze skór zwierzęcych w geście oburzenia za noszenie ich futer. Dama odebrała to jako molestowanie seksualne i unieszkodliwiła Dorregaraya, który z oszołomienia zapomniał przygotowywane wcześniej przez siebie zaklęcia, zaprowadzając go do swojej komnaty pełnej gronostajów i prawdopodobnie gwałcąc go (Dorregaray nie mówi o tym jednoznacznie); od tego momentu miał czarodziej uczucie „bycia takim brudnym”. Popada też w drobny konflikt z Yarpenem Zigrinem, gdyż denerwuje go widok pochwy ze skóry bazyliszka.
Galeria[]
Gwint[]
Komiks[]
Dane z książek Sapkowskiego[]
Jeździec nosił fioletowy, aksamitny kaftan ze srebrnym szamerunkiemi i krótki płaszcz obszyty sobolowym futrem. Wyprostowany w siodle, patrzył na nich dumnie.
— Miecz przeznaczenia, str.
- Dorregaray - mruknęła Filippa, bez skrępowania przyciskając się do boku Geralta - szpieguje dla króla Ethaina z Cidaris. Miej się na baczności. Te jego gady i skóry to wstęp, którym poprzedza wypytywanie.
— Czas pogardy, str. 125
Poznał go od razu. Z góry, ze schodów, zbiegał Dorregaray, czarodziej będący w służbie króla Ethaina z Cidaris.
— Czas pogardy, str. 171
Dane z komiksów[]
— Granica możliwości (komiks), str. 19