Wiedźmińska Wiki

Przenieśliśmy się! Gamepedia połączyła siły z Fandomem, w rezultacie czego ta wiki została połączona ze swoim odpowiednikiem na Fandomie. Wiki została zarchiwizowana; prosimy czytelników oraz edytorów o przeniesienie się na połączoną wiki na Fandomie. Kliknij, aby przejść do nowej wiki.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wiedźmińska Wiki
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Crach an Craite
Tw3 journal crach
Module
|- Informacje
Przydomek / pseudonim(y)
Tirth ys Muire (Dzik Morski)
Rasa
Człowiek
Płeć
Mężczyzna
Kolor włosów
Rudy
Kolor oczu
Jasny
Tytuł(y)
Jarl Ard Skellig
Narodowość
Skellige
Przynależność
Klan Craite
Rada Jarlów
Profesja
Wojownik
Rodzina
Hjalmar an Craite (syn)
Cerys an Craite (córka)

Crach an Craite znany również jako Tirth ys Muire (Dzik Morski) - jarl Ard Skellig oraz głowa klanu an Craite a po śmierci wuja kandydat do tronu Skellige, siostrzeniec królów Brana i Eista Tuirseachów, kuzyn Svanrige'a, ojciec Hjalmara i Cerys, były kochanek Yennefer, przyjaciel Geralta z Rivii i Myszowora.

Charakterystyka

Odważny, uparty i waleczny. Był zagorzałym wrogiem Nilfgaardu. Po śmierci Dunego i Pavetty przysiągł Lwicy z Cintry, że będzie strzegł Ciri. Wspomaga Yennefer w jej poszukiwaniach Ciri. W grze Wiedźmin III: Dziki Gon wspiera ponownie Yennefer i Geralta w poszukiwaniach Ciri.

W młodości ubiegał się o rękę księżniczki Pavetty, przyszłej matki Ciri.

Ginie w pojedynku z Eredinem.

Historia

Wczesne życie

Crach urodził się w starożytnym Skelligijskim rodzie an Craite, jego matka zaś pochodziła z rodu Tuirseach sam zaś Crach był siostrzeńcem króla Skellige Brana Tuirseacha oraz jarla Eista Tuirseacha, oraz kuzynem dziedzica An Skellig i syna Brana Svanrige'a Tuirseacha. Crach dorastał jak typowy wyspiarz, żeglował, walczył itp. Jako siostrzeniec króla, cieszył się szczególnymi łaskami i względami.

Ostatnie Życzenie (Kwestia Ceny)

Jako krewny króla i sojusznik, zostaje wysłany razem ze swym wujem jarlem Eistem do Cintry, na dwór królowej Calanthe. W tym czasie Skellige i Cintra były sojusznikami i planowano przypieczętowanie sojuszu, Crach wyruszył do Cintry z zamiarem wzięcia udziału w uczcie i poślubienia dziedziczki Calanthe, królewny Pavetty.

Crach przybywa na ucztę zaręczynową razem z cała delegacją wysp Skellige, wujem jarlem Eistem, bardem Draig Bon-Dhu oraz druidem Myszowórem. Crach w czasie uczty pije wiele i wyśmienicie się bawi, choć co chwila jest karcony i przywracany do porządku przez swojego wuja. Po wkroczeniu do sali Pavetty Crach nie może oderwać od niej wzroku. Kiedy zaś do sali przybywa Jeż z Erlenwaldu, pierwszemu idą nerwy i to z jego prowokacji zaczyna się bójka. Ostatecznie Crach przeżywa ucztę z niewielkimi obrażeniami, Pavetta poślubia Jeża, zaś Calathe Eistema który zostaje nowym królem Cintry. Po zakończeniu przygody Crach wraca na Skellige.

Wiedźmin 3: Dziki Gon

Po raz pierwszy pojawia się podczas pogrzebu króla Brana w porcie Kaer Trolde, gdzie razem z Myszoworem wygłasza mowę pożegnalną na cześć byłego króla, następnie popala łódź pogrzebową wuja. Jarl urządza następnie huczną stypę w swojej warowni, na cześć zmarłego króla, czyni także przygotowania do elekcji nowego króla. Zaprasza również Geralta i Yennefer, jeszcze raz oferuje im swoją pomoc i wsparcie w odnalezieniu Ciri.

Po uczcie prosi wiedźmina, by odnalazł jego dzieci - Hjalmara i Cerys. Kandydaci do tronu Skellige wyruszyli w różne kierunki archipelagu, by wykazać się godnym czynem przed wszystkimi jarlami. Zbyt długa nieobecność potomków martwi jednak Cracha.

Gdy rodzeństwo wsławione o nowe czyny (z pomocą Geralta) wraca do warowni, jarl Ard Skellig urządza kolejną ucztę, na której ma zostać wybrany nowy król Skellige. Dochodzi jednak do krwawej masakry - przemienieni w niedźwiedzi berserkowie mordują gości - w tym prawie wszystkich pretendentów do tronu. Przy życiu pozostają jedynie Svanrige Tuirseach oraz dzieci Cracha co ściąga podejrzenia większości jarlów na ród an Craite. Na jarlu, Hjalmarze i Cerys spoczywa obowiązek udowodnienia swojej niewinności. Geralt znów miesza się w nie swoje sprawy i pomaga dzieciom Cracha znaleźć prawdziwego winowajcę, czyli wdowę po królu Branie - Birnę. Jeśli wiedźmin zdecydował się pomóc Hjalmarowi, to ten uzyska tytuł króla Skellige. Analogicznie z Cerys. Dzięki temu Biały Wilk zyska dozgonną wdzięczność członków rodu an Craite. Później zaowocuje ona podarowaniem wiedźminowi rodowego miecza an Craite przez Cracha do walki z Dzikim Gonem.

Crach przez dalszą część fabuły pomaga swym dzieciom w rządach i patroluje wybrzeże Ard Skellig. Gdy Geralt wraz z Ciri, Avallac'hem i czarodziejkami z Loży przybywa na Wyspy, jarl obserwuje nilfgaardzkie statki, które przybyły na wody archipelagu. Szukającego Myszowora wiedźmina Crach an Craite odsyła do siedziby Lugosa Szalonego, z którym druid teraz paktuje. Po raz ostatni jarl Skellige pokazuje się na wyspie Undvik podczas bitwy z Dzikim Gonem, gdzie wraz ze swymi wojownikami przybył na oczekiwany Ragh nar Roog. Crach an Craite stacza walkę z Królem Dzikiego Gonu, w której niestety ponosi śmierć. Szybko zostaje pomszczony przez Geralta z Rivii.

Dane z książek Sapkowskiego

Tymczasem jednak o jej rękę winni ubiegać się młodzieńcy. Tacy jak siostrzeniec naszego króla Brana, ten oto Crach an Craite, który przybył tu w tym właśnie celu.
Ostatnie życzenie, str. 128
Jarl Crach an Craite, jak pamiętacie nie podpisał z Nilfgaardem zawieszenia broni, regularnie ich kąsa, napada i pali nadmorskie osady i forty w Prowincjach. Nilfgaardczycy nadali mu przezwisko Tirth ys Muire, Dzik Morski. Straszą nim dzieci!


Krew elfów, str. 201

Przypomnijcie sobie Cracha an Craite, Dzika z Morza!
- To prawda - pokiwał głową Demawend. - Crach poprzysiągł Nilfgaardowi krwawą zemstę. Za Eista Tuirseach, zabitego w Marnadalu. I za Calanthe. Gdybyśmy uderzyli na lewy brzeg, Crach wesprze nas całą siłą Skellige.


Krew elfów, str. 206

- Król... - zająknął się Crach. - Jest na morzu, Modron. Szuka szczątków... I ciał. Od wczoraj...
- Dlaczego im na to pozwolił? - krzyknęła królowa. - Jak mógł do tego dopuścić? Jak ty mogłeś do tego dopuścić, Crach? Jesteś jarlem Skellige! Żaden drakkar nie ma prawa wyjść w morze bez twojego zezwolenia! Dlaczego zezwoliłeś, Crach?
Wuj jeszcze niżej opuścił rudą głowę.
(...)
Crach an Craite wstał, wyprostował się, rysy jego ogorzałej twarzy stwardniały. Szybkim ruchem wyciągnął z pochwy pozbawiony ozdób, prosty stalowy miecz, obnażył lewe przedramię, poznaczone zgrubiałymi białymi szramami.


Krew elfów, str. 284

-Yennefer dostrzegła górującą nad innymi głowami rudą czuprynę Cracha an Craite, jarla Skellige, jako jeden z ostatnich schodzącego z pokładu "Ringhoma". Jarl wykrzykiwał rozkazy, wydawał polecenia, sprawdzał, troszczył się. Dwie wpatrzone w niego kobiety, jedna jasnowłosa, druga ciemna, płakały. Ze szczęścia. Jarl, pewny wreszcie, że wszystkiego dopilnował i o wszystko zadbał, podszedł do niewiast, zgarnął obie niedźwiedzim uściskiem, obie ucałował. A potem podniósł głowę i zobaczył Yennefer. Jego oczy zapłonęły, ogorzała twarz stwardniała jak kamień rafy, jak mosiężny umb tarczy.


Wieża Jaskółki, str.

-Pachniał morzem, solą, smołą, zmęczeniem. Spojrzała w jego jasne oczy i natychmiast rozbrzmiał jej w uszach bojowy okrzyk berserkerów, łomot tarcz, szczęk mieczów i toporów. Wrzask mordowanych. Wrzask ludzi, skaczących do morza z płonącej "Darii".


Wieża Jaskółki, str. 301

Wiedźmin 3 Dziki Gon

Dziennik

Wielu wodzów i bohaterów Skellige zostało uwiecznionych w sagach, lecz żaden z nich nie zdobył takiego rozgłosu jak Crach, jarl rodu Craite i pan na Kaer Trolde. Skaldowie wysławiali jego siłę, odwagę, roztropność, powodzenie, hojność, lojalność wobec przyjaciół i nieustępliwość wobec wrogów.

W opowieściach tych niewiele było przesady, albowiem najpotężniejszy z jarlów Skellige istotnie posiadał wszelkie przymioty bohatera. Wśród wrogów budził lęk, a jego imieniem straszono nilfgaardzkie dzieci.

Ze względu na zajadłość i spustoszenie, jakie czynił w nadmorskich prowincjach znienawidzonego cesarstwa, zyskał wśród Nilfgaardczyków miano Tirth ys Muire, Dzika Morskiego.

Jego znajomość z Geraltem sięgała dawnych czasów, gdy Crach, jeszcze jako młodzieniec, starał się o rękę młodziutkiej Pavetty, matki Ciri.
Po śmierci Brana Crach z powodzeniem mógłby starać się o tron – jednak wolał w tej kwestii wspierać swego syna, Hjalmara. Gdy zamiar ubiegania się o tron wyraziła również Cerys, jarl także i jej udzielił poparcia, nie faworyzując żadnego ze swych dzieci.
Honor jest dla wyspiarzy jedną z najcenniejszych cnót. Przywódca klanu Craite bez wahania zgodził się więc dopełnić przysięgi, jaką złożył wiele lat temu w imieniu swoim i swego rodu, wspierając poszukiwania Cirilli wszystkimi środkami, jakie mogło zaoferować Skellige.
Crach nie zawahał się i wówczas, gdy przyszło mu stanąć do walki przeciw samemu Eredinowi. I choć zginął z ręki straszliwego króla elfów Aen Elle, to jego śmierć nie złamała ducha wyspiarzy, lecz stała się wzorem tego, jak umiera prawdziwy bohater.

Zadania

  • Gwint: Rozgrywki na Skellige
  • Umarł król, niech żyje król
  • Królewski gambit
  • Koronacja
  • Na cienkim lodzie

Ciekawostki

  • W przeszłości kochanką Cracha an Craite była Yennefer.
  • Nilfgaardczycy nadali mu przezwisko Tirth ys Muire, Dzik Morski.
  • Jest jedną z postaci, której obawiają się nilfgaardczycy.
  • W niekanonicznym opowiadaniu Coś się kończy, coś się zaczyna, dowiadujemy się o jego dwóch synach, Lokim i Ragnarze.
  • Jest ojcem głównych kandydatów do korony Skellige w grze Wiedźmin 3 (mimo to w książkach nie ma wzmianek o jego córce, została ona wymyślona na potrzeby gry),
  • W serialu the witcher w postać Cracha wcielił się Blair Kincaid , natomiast głosu użyczył Kamil Szklany.

Galeria

Wiedźmin 3 Dziki Gon

Gwint

The Witcher (po polsku Wiedźmin)

Inne