Wiedźmińska Wiki

Przenieśliśmy się! Gamepedia połączyła siły z Fandomem, w rezultacie czego ta wiki została połączona ze swoim odpowiednikiem na Fandomie. Wiki została zarchiwizowana; prosimy czytelników oraz edytorów o przeniesienie się na połączoną wiki na Fandomie. Kliknij, aby przejść do nowej wiki.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wiedźmińska Wiki
Tw3 griffinschool

Szkoła Gryfa - Jedna ze szkół wiedźmińskiego cechu rezydująca w zamku Kaer Seren.

Dane z gry GWINT: Wiedźmińska Gra Karciana[]

Wpis z Księgi Nagród[]

Zwój 1: Powszechne jest przekonanie, jakoby wiedźmini nie przyjmowali zleceń na smoki. I faktycznie, najsłynniejszy reprezentant owego cechu, Geralt z Rivii, hołdował takej zasadzie. Ale jego kolega po mieczu, Jerzy z Kagen, już nie…

Zwój 2: Jerzy z Kagen należał do Szkoły Gryfa, która słynęła ze szczególnie wytrzymałych pancerzy. Jerzy ufał widać, że jego napierśnik, wykuty z mahakamskiej stali, ochroni go przed smoczym ogniem i jadem. Mylił się, niestety…

Zwój 3: Zielony Smok, który pustoszył tereny Velen, był ostatnim potworem, z którym Jerzy stanął w szranki. Wiedźmin zdołał co prawda zgładzić potwora, ale sam został ciężko ranny. Przeżyłby może... Gdyby nie ludzka podłość.

Zwój 4: Niejaki Błaszczyk, chłop veleński, obiecał zająć się słabującym wiedźminem. Zamiast tego, rozrzedzał lekarstwa i tojadu do jadła mu dosypywał, bowiem chciał sobie jego ekwpinek pośmiertnie przywłaszczyć - i z zyskiem sprzedać…

Skrzynia 1: Choć Jerzy z Kagen należał do Szkoły Gryfa, jego podobizna zdobiła ściany twierdzy Kaer Morhen, siedziby Cechu Wilka. Tamtejsi preceptorzy uznali bowiem, że Jerzy będzie dla młodych wiedźminów zarówno dobrym przykładem - wykazał się wszakże wielką odwagą, stając samemu naprzeciw smoka - jak i przestrogą - skonał bowiem w męczarniach, bo zaufał naiwnie w ludzką bezinetresowność. Niestety, młodzi Wilkowie portraktowali fresk z Jerzym jeno jako pole do sztubackich popisów: dorysowali mu krzaczastą brodę, sumiaste wąsy oraz wielkie okulary, a wokół wyryli nieprzystojne napisy...

Informacje[]

Jej symbolem jest medalion w kształcie otwartego gryfiego dzioba.

W grze Wiedźminie 3 Gryfici mogli przypominać poniekąd rycerzy. Świadczyć o tym może fakt, że znany nam przedstawiciel szkoły Gryfa nazywał się Jerzy, podobnie jak patron rycerzy występujący w wierze chrześcijańskiej. Zarówno wiedźmin jak i legendarny rycerz wsławili się pokonaniem smoka. Drugą poszlaką na pewne podobieństwa pomiędzy gryfitami i stanem rycerskim jest rozmowa zasłyszana w Sztygarach, w której ów wiedźmin został określony mianem rycerza. Również rynsztunek szkoły jest bardziej pancerny i rycerski niż zbroje innych cechów.

Gry dosyć często podają informację jakoby wiedźmini z tej szkoły specjalizować się mieli w znakach i magii. W grze Wiedźmin wizerunek gryfiego medalionu jest oznaczeniem grupowego stylu walki.

Gryfici rezydowali na obrzeżach królestwa Koviru i Poviss. Swoją nazwę szkoła wzięła od potwora nazywanego gryfem, który w pierwszych latach licznie występował w królestwach północy

Szkoła utrzymywała dobre relacje z cechem Wilka, a jej wychowankowie mogli zimować w warowni Kaer Morhen.

Obecnie szkoła nie funkcjonuje w wyniku katastrofalnej lawiny która poważnie uszkodziła twierdzę i uśmierciła wielu wiedźminów.

Historia[]

Zniszczenie szkoły[]

Cech Gryfa podzielił los większości wiedźmińskich cechów. Został on zniszczony, a jego wychowankowie rozproszyli się po kontynencie.

Część wiedźminów zginęła z rąk ludzi i łowców nagród.

Adaptacje i kontynuacje[]

Początki[]

Szkoła ta, została najpewniej założona przez czarodziejów związanych z Alzurem i funkcjonowała na terenie królestw Koviru i Poviss, stamtąd również gryfici najczęściej pobierali dzieci do swojej szkoły, wyjątkiem jest tutaj wiedźmin który przyprowadził tam swoje dziecko niespodziankę, Jeroma, aż z Toussaint.

Szkoła miała jakoby specjalizować się i rozwijać magiczne aspekty wiedźmiństwa, w szczególności znaki. Gryfici zbierali również księgi magiczne, dzięki czemu utworzyli pokaźnych rozmiarów bibliotekę. W pierwszych latach swojego istnienia wiedźmini wsławili się wybiciem stad gryfów żyjących w górach Koviru. To właśnie stąd cech wziął swoją późniejszą nazwę.

Cech wykształcił wielu znamienitych wiedźminów, jak choćby Jerzego z Kagen i Kruka.

Zniszczenie Kaer Seren[]

Biblioteka Gryfów przyciągnęła uwagę magów, pragnących poznać zebrane tam dzieła, jako, że cześć z nich była najpewniej jedynymi egzemplarzami na kontynencie i bardzo wartościowymi tekstami. Mimo próśb magów wiedźmini odmówili im dostępu do księgozbioru. Urażeni czarodzieje zesłali więc lawinę, która zniszczyła twierdzę, grzebiąc większość przebywających tam żywcem.

Przy życiu pozostał jednak co najmniej jeden wiedźmin ze starszyzny, imieniem Keldar, który odtąd pilnował Kaer Seren.

Późniejsze losy wiedźminów[]

Wiedźmini szkoły gryfa rozproszyli się po kontynencie, niektórzy z nich zginęli w różnych okolicznościach. Wyróżnia się tutaj Jerome, zabity przez eksperymenty swojego ojca Tomasa Moreau, był to również wiedźmin odpowiedzialny za opracowanie arcymistrzowskiego rynsztunku gryfa].

Inni zginęli w walce z potworami jak wiedźmin spod Sodden, lub z zadanych przez nie ran, jak Jerzy z Kagen.

Życiorys Coëna[]

W 1263 roku wiedźmin Coën nie dotarł na zimę do Kaer Seren, zmuszony był więc zimować w twierdzy Wilków w Górach Sinych. Poznał tam Lamberta, Vesemira, Eskela i Geralta, a także pomógł im w treningu Ciri z którą się zaprzyjaźnił. Cintryjka w transie przewidziała śmierć Coëna, który jednak nie przejął się zbytnio wróżbą i wyruszył na szlak.

Na szlaku wiedźmin poznał młodą redańską najemniczkę Narsi z którą założył spółkę. Razem zajmowali się z powodzeniem tępieniem potworów. Odpowiedzialni są między innymi za wybicie utopców ze wsi Jawornik i zabicie archegryfa spod Dorian. Wiedźmin porzucił jednak towarzyszkę, aby zaciągnąć się do zjednoczonej armii północy. Na pożegnanie zostawił ukochanej swój medalion, mówiąc, że ta zwróci mu go po bitwie.

Coën poległ w bitwie pod Brenną, w której wziął udział jak ochotnik, zainspirowany przemową Triss Merigold. Młodego wiedźmina próbowano wyratować, ale zginął na stole operacyjnym w namiocie medycznym.

Po bitwie na miejsce przybyła Narsi Blotka, dawna kochanka i wspólniczka wiedźmina, która zwróciła mu jego medalion i opłakała. Później miecz wiedźmina został znaleziony przez Eskela, podróżującego w okolicy. Wilki zawiesiły miecz młodego przyjaciela nad paleniskiem w swojej warowni.

Znani wiedźmini ze szkoły Gryfa[]

Zobacz też[]