Wiedźmińska Wiki

Przenieśliśmy się! Gamepedia połączyła siły z Fandomem, w rezultacie czego ta wiki została połączona ze swoim odpowiednikiem na Fandomie. Wiki została zarchiwizowana; prosimy czytelników oraz edytorów o przeniesienie się na połączoną wiki na Fandomie. Kliknij, aby przejść do nowej wiki.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wiedźmińska Wiki
Syanna
Module
|- Informacje
Przydomek / pseudonim(y)
Syanna
Rhenawedd (Rhena)
Rasa
Człowiek
Płeć
Kobieta
Kolor włosów
Czarny
Kolor oczu
Zielony
Narodowość
Toussaint
Przynależność
Rodzina książęca z Toussaint
Pochodzenie
Beauclair
Rodzina
Anna Henrietta (siostra)
Adela Marta (prababka)
Notturna (ciotka)
Karolina Roberta (babka)
Fringilla Vigo (krewna)
Emhyr var Emreis (kuzyn)
Ciri (krewna)

Sylvia Anna, zwana przez bliskich także Syanną - starsza siostra Anny Henrietty; pierworodna córka pary książęcej Toussaint, a co za tym idzie - prawowita następczyni tronu księstwa Toussaint. Kuzynka cesarza Emhyra var Emreisa, a więc i również krewna Ciri. Stworzona na potrzeby gry Wiedźmin 3: Krew i Wino. W cyklu wiedźmińskim brak o niej jakichkolwiek wzmianek.

Charakterystyka[]

Jest młodą, piękną kobietą. Ma krótkie czarne włosy oraz zielone oczy. Gustuje w ciemnych kolorach. Cechuje ją inteligencja oraz spryt, potrafi doskonale planować każdy kolejny ruch. Manipuluje z niemal wrodzoną łatwością. Przepełnia ją chęć zemsty, jej etapy realizuje z rozmysłem. Mimo to nie jest pozbawiona serca i ludzkich odruchów, w dzieciństwie mocno kochała swoją siostrę, bardzo odczuła rozłąkę.

Wiedźmin 3: Krew i Wino[]

Urodziła się niedługo po zaćmieniu słońca, co sprawiło, że zaczęto ją podejrzewać o bycie obciążoną Przekleństwem Czarnego Słońca. Popularne proroctwo szybko rozprzestrzeniło się po księstwie, w efekcie czego Syanna od dziecka traktowana była jak niechciany odmieniec. Przełożyło się to również na jej relacje rodzinne - rodzice faworyzowali zwykle młodszą siostrę - Annę. Sylvia była zaś niedoceniana i odtrącana przez swych rodzicieli. Wszystko to wpłynęło na psychikę młodej dziewczynki, uczucie wyizolowania oraz pogardy do jej osoby wykształtowało w niej wiele złych pokładów emocji oraz negatywnych cech.

Oparcie mogła znaleźć jedynie u swojej siostry, którą darzyła szczerą miłością. Wkrótce jednak i między nimi doszło do waśni - Anna rozpoczęła bójkę, gdy Sylvia zaś odpowiedziała młodszej siostrze pięknym za nadobne, Anna popędziła ze skargą do rodziców. Całą winę za bójkę obciążono Syannę, a niedługo po tym incydencie zostali wezwani czarodzieje z Kapituły mający zbadać klątwę, którą rzekomo była dotknięta starsza z sióstr. Magowie orzekli to, co od dawna podejrzewał cały dwór - Syanna był jedną z dziewcząt dotkniętych Przekleństwem Czarnego Słońca. W takim rozwoju wydarzeń rodzice postanowili wygnać z granic księstwa swą starszą córkę. Odpowiedzialnymi za doprowadzenie Sylvii do granic Toussaint uczyniono hrabiego Crespi, Ramona du Lac, hrabiego de la Croix oraz Miltona de Peyrac-Peyrana. Podczas podróży strażnicy Sylvii znęcali się nad swą podopieczną, dostarczając jej przy tym wielu przykrości oraz upokorzeń.

Bezbronna i samotna Sylvia przez wiele dni błąkała się po lasach w doskwierającym mrozie, żywiąc się głównie korzonkami i wodą źródlaną. Po jakimś czasie napotkała na obóz bandytów. Mimo początkowego strachu postanowiła poszukać u nich pomocy. O dziwo, grasanci okazali się pomocni i jak na złoczyńców dość honorowi. Przyjęli Syannę jak swoją, wkrótce dziewczyna zaczęła awansować w ich szeregach, stając się z czasem przywódczynią hanzy. Dorastając w tym niezbyt doborowym towarzystwie, Sylvia Anna rozwijała swoje najgorsze cechy - stawała się coraz bardziej bezwzględną i okrutną osobą.

Pewnego dnia poznała odzianego w czerń człowieka. Zaintrygowana tajemniczym osobnikiem Sylvia postanowiła go śledzić. Chcący pozbyć się towarzystwa mężczyzna postanowił przestraszyć kobietę, ukazując jej się w postaci wampira. Na Sylvii prezentacja nie zrobiła jednak większego wrażenia, co więcej, jej ciekawość względem mężczyzny wzrosła. Tak narodził się romans między nią a wampirem Dettlaffem. Romans, który Dettlaff brał na poważnie, Syanna traktowała jednak lekko i niezobowiązująco. Od początku wiedziała, że chce się tylko zabawić kosztem wampira. Nie zdradziła mu nawet swego prawdziwego mienia, cały czas podawała mu się za Rhenę. Gdy związek zaczął nużyć Syannę, postanowiła uciec kochankowi bez słowa.

Tymczasem uczucie złości i chęć zemsty na osobach, które przyczyniły się do wygnania Syanny rosły. Kobiecie najbardziej zależało na ukaraniu własnej siostry, która w najważniejszym momencie odwróciła się od niej. Syanna w tym momencie przypomniała sobie o Dettlaffie, którym postanowiła wysłużyć się do spełnienia krwawej zemsty. Wysłała do niego list, w którym podała się za porywaczy Rheny. W liście napisała, że jeśli Dettlaff chce jeszcze ujrzeć swą ukochaną żywą, to musi zabić pięć zleconych mu osób. Pierwszymi ofiarami stać się miały osoby, które stanowiły eskortę Syanny po wygnaniu jej z księstwa. Zanim Dettlaffowi został zlecony ostatni cel, szantażystów wampira odnalazł Geralt z Rivii badający sprawę brutalnych morderstw w księstwie. Kasztel Dun Tynne, w którym ukrywała się Syanna został zdobyty przez połączone siły wiedźmina, książęcej gwardii, Emiela Regisa oraz samego Dettlaffa. Wampira o tym, że został przez Syannę oszukany, poinformował Geralt. Dettlaff szybko wpadł w furię i prawie zabił swą miłość. W ostatniej chwili opanował się i postawił Sylvii ultimatum: jeśli w ciągu trzech dni nie zjawi się na spotkaniu w ruinach Tesham Mutna, to całe Beauclair spłynie krwią mieszkańców.

Zaraz po groźbie Dettlaff się ulatnia. Na spotkanie Sylvii wybiega zaś niczego nieświadoma Anna Henrietta. Gdy Geralt informuje księżnę o tym, że to właśnie jej rodzona siostra odpowiada pośrednio za morderstwa w Toussaint, ta nie do końca daje wiarę. Syanna do wyjaśnienia sprawy zostaje uwięziona przez Annę w Krainie Tysiąca Baśni - iluzorycznej krainie, w której jako dzieci wraz z siostrą spędzały czas na wspólnych zabawach. Tymczasem mijają trzy dni, a poszukiwania Dettlaffa przez Geralta i Regisa pozostają bezowocne. Dochodzi do ataku wampirów na stolicę księstwa. Potwory dokonują rzezi na mieszkańcach miasta, budynki stają w płomieniach, a ulice zapełniają się trupami i prowizorycznymi barykadami. Geralt staje przed ważnym wyborem jak rozwiązać kwestię Dettlaffa.

Ścieżka Syanny[]

Geralt z pomocą Regisa odnalazł pokój, w którym miała być przetrzymywana Sylvia. Nie mogąc jej znaleźć, przyjaciele odnaleźli dziennik dawnej niańki dziewczynek, na podstawie którego wywnioskowali, że Syanna została uwięziona w iluzji. Chwilę później wiedźmin trafił do Krainy Tysiąca Baśni, gdzie odnalazł Sylvię kłócącą się z Babą Jagą. Agresywna wiedźma padła od wiedźmińskiego ostrza, Syannie zaś udało się wyciągnąć z pieca uwięzionego Jasia, który powinien znać lokację trzech fasolek, dzięki którym Sylvia i Geralt mogliby opuścić iluzoryczne więzienie.

Para odnalazła magiczne fasolki i dzięki nim trafiła do zamku Chmurnego Olbrzyma, gdzie znajdowała się studnia będące portalem do prawdziwego świata. Po powrocie do Beauclair spotkali Regisa, który czekał na nich, aby udać się na spotkanie z Dettlaffem. Cała trójka ruszyła do ruin twierdzy Tesham Mutna.

Geralt zdobył tasiemkę od Dziewczynki z Krzesiwami.

Dettlaff rzuca się na Syannę domagając się wyjaśnień na temat ich relacji. Przekonawszy się, że cały czas go okłamywała chce zadać jej śmiertelny cios, lecz z jej ciała zostają tylko kolorowe listki i tasiemka. Sama Syanna zostaje przeniesiona do Krainy Tysiąca Baśni. Dettlaff oskarża Regisa i Geralta o zdradę i rozpoczyna się walka, w której dwaj bohaterowie zabijają wampira.

Dwa tygodnie później Geralt ma zostać odznaczony Orderem Vitis Vinifera przez samą księżnę Annę Henriettę. W trakcie gdy wiedźmin przygotowuje się do ceremonii u krawca odwiedza go Regis. Wampir mówi, że wciąż rozmyśla nas morderstwami i nie zgadza mu się ich liczba. Biały Wilk może pomóc przyjacielowi w śledztwie i ustalić, że ostatnią ofiarą miała być księżna. Przed ceremonią Geralt ma także możliwość porozmawiać ze Syanną. Niezależnie od wyborów Wiedźmin otrzymuje order oraz pięć tysięcy koron.

  • Geralt przekonuje Sylvię Annę, że powinna wybaczyć siostrze i porzucić myśl o zemście. Następnie na sądzie nie oskarża jej otwarcie, lecz oznajmia, że Syanna miała swoje powody, aby planować morderstwa. Dochodzi do szczerej rozmowy obu sióstr, które ostatecznie się godzą.

Dziennik[]

Sylwia Anna… Piękne imiona, prawda? Oczywiście, że piękne, w końcu należą do księżniczki! I to nie byle jakiej, tylko do siostry Anny Henrietty. Niestety, losy Syanny (tak nazywali ją bliscy) nie były tak wesołe i kolorowe, jak można by się tego spodziewać. Padła bowiem ofiarą Klątwy Czarnego Słońca, która dotykała dziewczynki z królewskich rodów, urodzone zaraz po zaćmieniu. Choć Geralt miał poważne wątpliwości, czy domniemana klątwa rzeczywiście istnieje, wielu twierdziło, że powoduje straszliwe mutacje, napełnia ofiary okrucieństwem i chęcią mordu.

Kiedy miarka się przebrała i stało się jasne, że Syanna jest zbyt niebiezpieczna dla otoczenia, rodzice Syanny postanowili oddalić ją z dworu i, mówiąc kolokwialnie, skazać na wygnanie. Jednak Syanna uciekła do Nazairu i przepadła jak kamień w wodę.
Anna Henrietta, przepełniona siostrzaną miłością i współczuciem, przez całe lata tęskniła za Syanną, którą oficjalnie uznano za zaginioną. Kiedy już ją odnalazła, spotkanie po latach odbyło się w zdecydowanie mało rodzinnej atmosferze. Syanna gardziła Anną Henriettą i nie chciała z nią rozmawiać.

Mógł też mieć na to wpływ fakt, że chwilę wcześniej została zdemaskowana jako morderczyni…
Wyprawa do krainy bajek okazała się bardziej owocna niż Geralt z początku mógł się spodziewać. Rozmowy z Syanną otworzyły mu oczy na kilka spraw: dziewczyna nie ukrywała, że powód, dla którego uknuła cały misterny plan morderstw, był prosty i chodziło o zemstę na ludziach, którzy odsunęli ją od tronu. Przyczyna to stara jak świat, która jednym przynosi zgubę, a innym ulgę. Ją miała przywieść przed oblicze wyższego wampira – wielokrotnego mordercy, zranionego kochanka i mężczyzny, który, jak się wydawało, wciąż był w niej zakochany…
Kiedy Geralt sprowadził Syannę na spotkanie z Dettlaffem, nie przypuszczał, że ta historia będzie miała taki finał. Dettlaff, mimo kilku dni, które minęły od ich ostatniego spotkania, nie zdołał powściągnąć gniewu, który żywił względem Syanny. Rzucił się na dziewczynę i gdyby nie magiczna wstążka, którą Syanna i Geralt kupili w krainie bajek od Dziewczynki z krzesiwami, z pewnością rozszarpałby ją na strzępy. W zamierzeniu jej twórcy wstążeczka działała tak, że w razie zagrożenia, miała przenosić księżniczki w bezpieczne miejsce. A czy może być bezpieczniejsze miejsce niż rodzinny zamek? Syanna trafiła więc ze szponów Dettlaffa prosto do pałacowej celi.

Galeria[]

Wiedźmin 3 Krew i Wino[]


Inneb[]

Zadania[]

  • Dawno, dawno temu...
  • Za żelazną kratą (consequence of her death)
  • Ceremonia
  • Tesham Mutna

Ciekawostki i inne Informacje[]

  • Jest błąd z jej wpisem do dziennika, gdzie pokazuje część przebaczenia, nawet jeśli została zabita.
  • Jej ulubioną bajką była Calineczka, ponieważ nie chodziło o księżniczkę.
  • W Starszej Mowie Rhenawedd oznacza „Dziecko Królowej”.
  • Głosu Syannie użyczyła Izabela Bukowska.