Wiedźmińska Wiki

Przenieśliśmy się! Gamepedia połączyła siły z Fandomem, w rezultacie czego ta wiki została połączona ze swoim odpowiednikiem na Fandomie. Wiki została zarchiwizowana; prosimy czytelników oraz edytorów o przeniesienie się na połączoną wiki na Fandomie. Kliknij, aby przejść do nowej wiki.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wiedźmińska Wiki

Polowania na czarownice - trwające 4 lata (1272-1276) prześladowania, w trakcie których śmierć poniosły wiele niewast oskarżonych o czary, często bezpodstawnie, gdyż inkryminowane nie były obdarzone zdolnościami magicznymi. Polowania zaczeły się od porównania dwóch proroctw Itliny - Białego Zimna i Niszczycielki. Po połączeniu tych proroctw ludzie, chcąc zapobiec przyjściu na świat Niszczycielki, zaczęli polowania.

Najzacieklejszymi prześladowcami byli: Zakon Płonącej Róży oraz król Radowid V Srogi, władca Redanii.

Za początek prześladowań można uznać spalenie Sabriny Glevissig przez króla Henselta (zakładając że bitwa o Vergen miała miejsce pod koniec 1271 roku, a jej egzekucja odbyła się na samym początku 1272 roku)

Na początku miały niezorganizowany charakter w latach 1272-1274 ofiary były raczej przypadkowe i liczba ofiar była niewielka. Na początku ofiarami były głównie zielarki i guślarki, takie jak np. Abigail. Czarodziejki takie jak Sabrina Glevissig zdarzały się bardzo rzadko, na stos trafiały gdy utraciły królewską opiekę. Podobne wydarzenia byłyby nie do pomyślenia za czasów Kapituły, ale Kapituła nie istniała od 1267 roku, a Loża czarodziejek działała z cienia i jak się okazało nie miała takiej siły i wpływów jak dawne zgromadzenie czarodziejów. Po wydarzeniach w Loc Muinne w 1274 roku represje przybrały na sile za sprawą Radowida V Srogiego , kościoła Wiecznego Ogniai łowców czarownic i miały o wiele bardziej zorganizowany charakter w latach 1274-1276, a co za tym idzie, liczba ofiar znacznie wzrosła. Prześladowania na początku zaczęły dotyczyć członkiń Loży i jej współpracowników, ale szybko rozeszły się na innych magów niezależnie od płci - zielarzy, alchemików, guślarzy, w końcu na nieludzi, a także na zwykłych ludzi, często fałszywie oskarżonych na podstawie donosów. Ofiary liczone były w setkach. Największe represje miały miejsce na terytorium Wolnego Miasta Novigrad i z czasem nabierały rozpędu na terytoriach kontrolowanych przez Radowida.

Znane ofiary polowań:[]

  • Chappelle - a właściwie doppler, który się pod niego podszywał, ginie na stosie w Novigradzie. †
  • Felicja Cori - ginie na stosie w Novigradzie. †
  • Filippa Eilhart - ginie na torturach z rozkazu Willemera. †
  • Kalkstein - ginie na stosie w Novigradzie. †
  • Sabrina Glevissig - jedna z pierwszych ofiar, zabita z rozkazu Henselta. †

Zależnie od wyborów gracza zginąć mogą również:[]

  • Abigail - jeśli Geralt nie powstrzyma wieśniaków z Podgrodzia od samosądu.
  • Keira Metz - jeśli Geralt pozwoli jej udać się do Radowida.
  • Karl Varese (jeśli magowie uciekną do Koviru) †

Nie zginęli, ale zostali pojmani:[]

  • Carduin - trafia do więzienia po obradach w Loc Muinne (tylko jeśli nie utworzono Kapituły).
  • Sheala de Tancarville - bestialsko pobita w oxenfurckim więzieniu (jeśli Geralt nie pozwolił jej zginąć w epilogu Wiedźmin 2). †
  • Margarita Laux-Antille - przetrzymywana w więzieniu w Oxenfurcie.

Wiedźmin 2: Zabójcy Królów[]

Geralt ratuje Triss w Loc Muinne

Czarodziejka Triss Merigold chce wyjaśnić sprawę królobójstw i na obradach oskarża Shealę de Tancarville, dzięki interwencji Triss powstaje Rada i Kapituła oraz nie zostaje wymordowanych wielu magów i guślarek w Loc Muinne. Radowid nie traktuje poważnie Rady i Kapituły i po najeździe Nilfgaardczyków zakłada organizację do polowań na magów. Polowania zaczynają się od porównania dwóch proroctw Itliny

Geralt zostawia Triss w lochach:

Polowanie zaczyna się od zeznań wiedźmina Letho, pracującego dla Nilfgaardu, który oskarża czarodziejki o mordowanie królów (w istocie morderstwa na królach były zlecone na polecenie Cesarza, a do zabójstwa Demawenda przyczyniły się również z innych pobudek dwie czarodziejki z pólnocy - Sheala De Tancarville i Filippa Eilhart). Radowid morduje większość magów w Loc Muine. Następnie powołuje organizacjie Łowców Czarownic.

Ciekawostki[]

  • Polowania były przeprowadzone głównie w Redanii.
  • Najczęstszym sposobem uśmiercania "czarownic" było publiczne palenie na stosie lub szubienica.
  • Bardzo dużą rolę w prześladowaniach miał Kościół Wiecznego Ognia który poprzez represje chciał pozbyć się całkowicie magii, a także innych wierzeń religijnych na Północy i nieludzi.
  • Powołanie (opcjonalne) kapituły w Loc Muinne jedynie w niewielkim stopniu może doprowadzić do zmniejszenie skali represji. Członkowie Kapituły uznawanej przez Radowida są trzymani jeszcze krócej niż w Niflgaardze i nie są uznawani przez zdecydowaną większość magów i czarodziejek.
  • Prawdopodobnie po śmierci Radowida i dojściu Dijkstry do władzy, lub zwycięstwa Nilfgaardu polowania w znacznej mierze skończyły się już w 1275r.
  • Jedną z ostatnich ofiar prześladowań najprawdopodobniej była Filippa Eilhart w 1276 roku.
  • Polowania zakończyły się w 1276, tak więc w tym czasie (kiedy Radowid odzyskuje jasność umysłu) czarodzieje przestali być zagrożeniem dla władcy Redanii.