Wiedźmińska Wiki

Przenieśliśmy się! Gamepedia połączyła siły z Fandomem, w rezultacie czego ta wiki została połączona ze swoim odpowiednikiem na Fandomie. Wiki została zarchiwizowana; prosimy czytelników oraz edytorów o przeniesienie się na połączoną wiki na Fandomie. Kliknij, aby przejść do nowej wiki.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wiedźmińska Wiki
G SS Lara Dorren

Lara (ze Starszej Mowy - mewa) Dorren aep Shiadhal - elfia magiczka, córka Shiadhal i Auberona Muircetacha, Wiedząca.

Biografia[]

Zakochała się w Cregennanie z Lod, mimo że była przeznaczona Avallac'howi. Była orędowniczką współistnienia z ludźmi. Jej potomkinią i nosicielem "Genu Lary" jest Ciri.

Wiedźmin[]

W grze komputerowej Wiedźmin istnieją liczne odwołania do historii Lary Dorren, można również znaleźć książkę o niej pt. „Historia Lary Dorren i Creganna z Lod”. Naszyjnik elfki w przygodzie Efekt Uboczny jest jednym z eksponatów, za który zapłaci Everden z Rinde.

Galeria[]

Gwint[]

Dane z książek Sapkowskiego[]

Pejzaż przedstawia spotkanie Cregennana z Lod i Lary Dorren z Shiadhal, legendarnych kochanków, rozdzielonych i zniszczonych przez czas pogardy. On był czarodziejem, ona elfką, jedną z elity Aen Saevherne, czyli Wiedzących. To, co mogło być początkiem pojednania, zmieniło się w tragedię.
(...)
To portret Lary Dorren aep Shiadhal wykonany na podstawie starożytnej miniatury.
- Gratuluję - wiedźmin ukłonił się Lydii van Bredevoort, a głos nie drgnął mu nawet. - To prawdziwe arcydzieło
Głos mu nie drgnął, choć Lara Dorren aep Shiadhal patrzyła na niego z portretu oczami Ciri.


Czas pogardy, str. 137

Nawet spośród innych niesamowicie wręcz realistycznych, uchwyconych w ruchu lub geście posągów wskazywany przez Avallac'ha wyróżniał się. Biała marmurowa elfka, półleżąca na płycie, sprawiła wrażenie, jak gdyby - przebudzona - miała za chwilę usiąść i wstać. Była obrócona twarzą ku pustemu miejscu u jej boku, a uniesiona dłoń zdawała się dotykać tam czegoś niewidzialnego. Na twarzy elfki malował się wyraz pokoju i szczęścia.


Wieża Jaskółki, str.

Lara Dorren nie była zwykłą elfką; była ładunkiem genetycznym, specjalnie przygotowanym, rezultatem wieloletnich prac; w połączeniu z innym ładunkiem elfim miała urodzić jeszcze bardziej specjalne dziecko; poczynając z nasienia człowieka zmarnowała rezultaty setek lat planowania i przygotowań.


Wieża Jaskółki, str. 243
Baśń o Larze Dorren, wersja ludzka:

Królowa odrzekła: "Nie mnie o łaskę proś, ale tych, których czarami twymi ukrzywdziłaś. Miałaś odwagę złe czyny popełniać, miejże i odwagę i teraz, gdy pogoń i sprawiedliwość blisko. Nie w mej mocy grzechy ci wybaczać." Natenczas zaparskała wiedźma niby kot, zabłysły jej złe oczy. "Moja zguba blisko, zakrzyknęła, ale i twoja niedaleko, królowo. Wspomnisz jeszcze w godzinie strasznej śmierci Larę Dorren i jej klątwę. A i to wiedz, że przekleństwo moje doścignie i potomków twoich, do dziesiątego pokolenia." Zmiarkowawszy jednak, że w piersi królowej nieulękłe bije serce, zła elfia czarownica przestała lżyć i grozić, klątwą straszyć, zaczęła jak suka skamleć o pomoc i zmiłowanie...

Baśń o Larze Dorren, wersja elfia:

...ale błagania nie zmiękczyły kamiennych serc Dh'oine, bezlitosnych, okrutnych ludzi. A gdy Lara, prosząc o litość już nie dla niej, ale dla jej dziecka, uczepiła się drzwi karety, na królewski rozkaz zbir-kat uderzył kordem i odrąbał jej palce. A gdy w nocy mróz luty ścisnął, Lara wydała ostatnie tchnienie na wzgórzu wśród lasów, rodząc córeczkę, którą chroniła resztką tlącego się w niej ciepła. I choć wokół była noc, zima i śnieżyca, na wzgórzu stała się nagle wiosna i zakwitły kwiaty feainnewedd. Do dziś takie kwiaty rosną tylko w dwóch miejscach: W Dol Blathanna i na wzgórzu, na którym skonała Lara Dorren aep Shiadhal.


Informacje z opisu rodowodu Cirilli[]

Notkę o Larze napisał Andrzej Sapkowski w opisie rodowodu Ciri na swojej dawnej oficjalnej stronie.


LARA DORREN była czystej krwi elfką, toteż nic nie wiadomo ani o miejscu jej urodzenia a o jej rodzicach - elfy nie przywiązują bowiem wagi do miejsc narodzin a związki rodziców i dzieci bywają zazwyczaj - co bardzo dziwi ludzi - zupełnie luźne i całkowicie niezobowiązujące. Matką LARY była jednak w oczywisty sposób elfka o imieniu Shiadhal, albowiem elfki - jeśli w ogóle decydują się na powołanie się na rodzica w noszonym imieniu - najczęściej posługują się matronimikiem - imieniem matki.

LARA była Wiedzącą (Aen Saevherne), czymś w rodzaju najwyższego, elitarnego kręgu elfich magów. Nie jest jednak pewnym, czy o byciu Wiedzącym decydowała genetyka, wyszkolenie czy jakieś nieznane rytuały. Sprawa ta do dziś nie jest wyjaśśniona.

Względem jej romansu zobacz CREGENNAN.

Po zamachu i śmierci CREGENNANA LARA, będąc w zaawansowanej ciąży, uciekała w stronę Tretogoru i tu natknęła się przypadkiem na podróżującą królową Redanii, CERRO, żonę króla VRIDANKA (vide "Dynastia redańska"). Wtedy doszło do wydarzenia, o którym krążą dwie wersje:

"Królowa odrzekła: "Nie mnie o łaskę proś, ale tych, których czarami twymi ukrzywdziłaś. Miałaś odwagę złe czyny popełniać, miejże odwagę i teraz, gdy pogoń i sprawiedliwośść blisko. Nie w mojej mocy grzechy ci wybaczać." Natenczas zaparskała wiedźma niby kot, zabłysły jej złe oczy. "Moja zguba blisko, zakrzyknęła, ale i twoja niedaleko, królowo. Wspomnisz jeszcze w godzinie strasznej śmierci LARĘ DORREN i jej klątwę. A i to wiedz, że przekleństwo moje doścignie i potomków twoich, do dziesiątego pokolenia". Zmiarkowawszy jednak, że w piersi królowej nieulękłe bije serce, zła elfia czarownica przestała lżyć i grozić, klątwą straszyć, zaczęła jak suka skamleć o pomoc i zmiłowanie..."

"Baśń o Larze Dorren", wersja ludzka

"...ale błagania nie zmiękczyły kamiennych serc Dh'oine, bezlitosnych, okrutnych ludzi. A gdy LARA, prosząc o litość już nie dla niej, ale dla jej dziecka, uczepiła się drzwi karety, na królewski rozkaz zbir-kat uderzył kordem i odrąbał jej palce. A gdy w nocy mróz luty ścisnął, LARA wydała ostatnie tchnienie na wzgórzu wśród lasów, rodząc córeczkę, którą chroniła resztką tlącego sił w niej jeszcze ciepła. I choć wokół była noc, zima i śnieżyca, na wzgórzu stała się nagle wiosna i zakwitły kwiaty feainnewedd. Do dziś takie kwiaty kwitną tylko w dwóch miejscach: w Dol Blathanna i na wzgórzu, na którym skonała LARA DORREN AEP SHIADHAL."

"Baśń o Larze Dorren", wersja elfia

Jak łatwo się domyślić, absolutnie nie wiadomo, która z powyższych wersji jest prawdziwa. Najprawdopodobniej obie są kłamliwe, obie służą szowinistycznej propagandzie. Ale czy to coś zmienia? Tam, gdzie prawda umiera, idąc w zapomnienie, tam kłamstwo, fikcja i konfabulacja biorą na siebie ciężar kronikarskiego obowiązku. Tym samym każda przeszłość ma nieskończenie wiele wersji. Nieprawdziwych.

LARĘ DORREN prawdopodobnie pochowano tam, gdzie zmarła, t.j. w lasach nieopodal Tretogoru, stolicy Redanii. Jednak legenda mówi, że elfy zabrały ciało LARY i pochowały w tajemnych grotach, w słynnym podziemnym elfim mieście Tir na Beag Arainne, gdzie nigdy nie stanęła i nie stanie stopa Dh'oine - człowieka.

LARA DORREN AEPSHIADHAL była jedną z piękniejszych kobiet swoich czasów, toteż zachowały się dane:

  • Włosy: jasny blond
  • Oczy: zielone
  • Wzrost (w calach): 5 stóp 7 cali
  • Wymiary (w calach) biust-talia-biodra: 34 x 21 x 33

Odnośniki zewnętrzne[]

Ciekawostki[]

  • Lara była silnym ładunkiem genetycznym, efektem długoletnich prac, który w połączeniu z innym ładunkiem miał dać niezwykłe, specjalne dziecko. Tak się jednak nie stało, gdyż Lara zakochała się w Cregennanie z Lod, ludzkim magu, i wówczas czarodzieje stracili kontrolę nad owym genem.
  • W grze Wiedźmin 3: Dziki Gon, w Velen, miał znajdować się jej autentyczny grób, związany z jednym z usuniętych z gry zadań.
  • Imię Lara Dorren stanowi nawiązanie do opowiadania George'a Martina „Pieśni samotności Larena Dorra”. Laren Dorr jest strażnikiem bramy w świecie, do którego trafia Sharra, podróżująca między światami, by odnaleźć ukochanego. Talent Sharry bardzo przypomina talent Ciri.
  • Avallac'h doszukiwał się w Ciri rysów Lary
  • Avallac'h stworzył całe drzewo genealogiczne Lary