Jednorożec – stworzenie podobne do konia z jednym, długim rogiem na czole.
Jednorożec jest zwierzem heraldycznym. Znajduje się w herbie królestwa Kaedwen i barona Casadei.
Galeria[]
Gwint[]
Inne[]
Opis[]
Jednorożce wyglądają jak smukłe konie, zwykle białej maści. Z czoła wyrastają im ostre i skręcone rogi. Zmieniają kolor wraz z wiekiem
Żyją w stadach, porozumiewają się ze sobą telepatycznie. Osaczone potrafią być śmiertelnie niebezpieczne - bodą rogiem, gryzą i kopią.
Posiadają wrodzoną zdolność do używania magii oraz umiejętność przekraczania bram światów, czyli podróży po światach i czasach.
Rana zadana rogiem żywego jednorożca lub pociskiem o grocie z tego materiału nie chce się goić, a przeszyta nim istota umiera w męczarniach.
Społeczeństwo jednorożców jest specyficznie zorganizowane, a rządzi nim rada starszych.
Ich rogi mają cudowne właściwości. Są między innymi antidotami na trucizny, potrafią je również wykrywać. Rogi nie odrastają. Po ich odcięciu jednorożce zwykle umierają z żalu lub popełniają samobójstwo. Z rogów wykonywane są również naczynia, które są wyjątkowo drogie. Tańszym zamiennikiem dla mniej możnych osób jest sproszkowany róg, który sypie się do napojów i jadła, by wykryć lub wskazać ewentualny jad. Rogi są również podrabiane, a sposobem na sprawdzenie, czy jest autentyczny, jest zakreślenie okręgu wokół pająka, jaszczurki lub skorpiona. Jeśli stworzenie wyjdzie z okręgu, róg jest podróbką wykonaną z fiszbinu. W czaszce niektórych starych osobników znajduje się rubin, zwany karbunkułem, który jest skrystalizowaną krwią jednorożca. Leczy wszystkie choroby, lecz jeden klejnot wystarcza tylko dla jednej chorej osoby.
Fałszem jest, że wątroba i skóra jednorożca leczy trąd, dżumę i ból stawów. Wątroba jednorożca jest jednak uznawana za smaczną.
Wierzy się, że jednorożce podchodzą tylko do dziewic.Nie jest to prawdą że jednorożce dają się łapać tylko dziewicom, podchodzą do ludzi o dobrym sercu
Historia[]
Jednorożce są pradawnym ludem, stworzeniami przybyłymi w wyniku Koniunkcji Sfer. Mają wspaniałą kulturę i tradycję.
Nienawidzą Ludu Olch, który kiedyś oszukał je i wykorzystał do wędrówek między światami. Starszy Lud nazywają je Jednorogami. Elfy przekonały się na własnej skórze, do czego zdolne są te stworzenia. Drażnią je również Aen Seidhe ze względu na ich stosunek do innych ras.
Ciri w świecie Króla Olch spotkała się z nimi pierwszy raz, w dość niemiłych okolicznościach, kiedy ratował ją oddział Eredina. Później jednorożce pomogły jej w ucieczce z Tir ná Lia .
Znane jednorożce[]
Dane z książek Sapkowskiego[]
Wielce zagadkową jest sprawą, że jednorożec, choć niebywale płochliwy i ludzi się bojący, jeśli takową pannę napotka, która jeszcze z mężem cieleśnie nie obcowała, wnet przybieży do niej, uklęknie i bez nijakiego lęku głowę jej na podołku pokładzie. Ponoć w minionych a zamierzchłych czasach były takie panny, które istny proceder z tego sobie uczyniły. W bezżeństwie i wstrzemięźliwości trwały lata długie po to, aby łowcom jako wabiki na jednorożce służyć mogły. Wnet się jednak wyjawiło, że jednorożec jeno ku młodzieniutkim dziewicom idzie, starsze za nic sobie mając. Mądrym zwierzęciem będąc, jednorożec rozumie niechybnie, że ponad miarę w dziewictwie trwać podejrzaną i przeciwna naturze jest rzeczą.
Physiologus
— Czas pogardy, str. 246
(...) małą głowę, niezwykłą smukłość szyi, cieniutkie pęciny, długi, obfity ogon. (...) Z wysklepionego czoła konika sterczał róg, długi na co najmniej dwie piędzi.
— Czas pogardy, str. 261