Wiedźmińska wiki na Gamepedii łączy siły z wiki na Fandomie! Planowane jest przekierowanie tutejszego serwisu do wiedźmińskiej wiki na Fandomie. Jeżeli jesteś członkiem społeczności i masz pytania, wątpliwości lub sprzeciwiasz się przekierowaniu, napisz wiadomość na portalu społeczności!
Hołopole
| Holopole | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
Język urzędowy |
Język Wspólny | ||||
Ustrój |
Monarchia | ||||
Typ państwa |
Księstwo | ||||
Hołopole - niewielki kraj na północy wciśnięty klinem między Malleore, Creyden, Kaedwen i Caingorn. Naturalna granicę hołopolskiej polis stanowiły: od wschodu Góry Pustulskie, od północy rzeka Toina, a od południa rzeka Braa. Stolicą jest wolne miasto Hołopole. W mieście tym znajdowała się świątynia Kreve. Hołopole teoretycznie było niezależnym kraikiem, ale de facto władza nad nim przechodziła z rąk do rąk (królowie Caingorn, władcy Koviru).
Dane z książek Sapkowskiego:[edytuj | edytuj kod]
- Jaki glejt? Co to, mór? A może wojna? Z czyjego rozkazu drogę blokujecie?
- Króla Niedamira, pana na Caingorn - strażnik przesunął patyk w przeciwległy kącik ust i wskazał na chorągiew. - Bez glejtu w góry nie lza.
- Idiotyzm jakiś - rzekł Geralt zmęczonym głosem. -To przecież nie Caingorn, ale Hołopolska Dziedzina. To Hołopole, nie Caingorn ściąga myto z mostów na Braa. Co ma do tego Niedamir?
— Miecz przeznaczenia, str.
- Królu Niedamirze i wy, rycerze! - zaryczał rykiem brzmiącym jak mosiężna trąba. - Jestem smok Villentre-tenmerth! Jak widzę, nie ze wszystkim zatrzymała was lawina, którą to ja, nie chwalący się, spuściłem wam na głowy. Dotarliście aż tutaj. Jak wiecie, z doliny tej są tylko trzy wyjścia. Na wschód, ku Hołopolu, i na zachód, ku Caingorn.
— Miecz przeznaczenia, str.
Od strony wschodniego wąwozu widać było wielką chmurę kurzu, rychło też dobiegły ich krzyki, turkot i tętent. Smok wyciągnął szyję, popatrując.
Na równinę wtoczyły się trzy wielkie wozy, wypełnione zbrojnym ludem. Rozdzielając się zaczęły okrążać smoka.
- To... psiakrew, to milicja i cechy z Hołopola! - zawołał Jaskier. - Obeszli źródła Braa! Tak, to oni! Patrzcie, to Kozojed, tam, na czele!
— Miecz przeznaczenia, str.
