Ciri

Ciri
Informacje podstawowe
Imię i nazwisko	Cirilla Fiona Elen Riannon
Przydomek / pseudonim(y)	Ciri, Lwiątko z Cintry, Falka
Pochodzenie	Cintra
Tytuł(y)	Czarodziejka, Wiedźminka, Źródło, członkini Loży, szczurzyca, królowa Cintry, księżna Brugge i diuszesa na Sodden, dziedziczka Inis Ard Skellig i Inis An Skellig, suzerenka Attre i Abb Yarra
Płeć	Kobieta
Rasa	Człowiek
Informacje rodzinne
Kolor włosów	Szary, później z białymi pasemkami, w Coś się kończy, coś się zaczyna biały
Informacje rodzinne
Rodzina	córka Pavetty i Duny'ego, wnuczka Calanthe, przybrana córka Yennefer oraz Geralta
Wystąpienia

Cirilla Fiona Elen Riannon (zdrobniale Ciri, zwana też Lwiątkiem z Cintry) - urodzona ok. 1252 roku najprawdopodobniej podczas święta Belleteyn, jest księżniczką Cintry, córką Pavetty i Duny'ego(Jeżaz Erlenwaldu), wnuczką królowej Calanthe. Jej tytuł oficjalny to: Cirilla Fiona Elen Riannon, królowa Cintry, księżna Brugge i diuszesa na Sodden, dziedziczka Inis Ard Skellig i Inis An Skellig, suzerenka Attre i Abb Yarra.

Fabuła

Jest legendarnym dzieckiem-niespodzianką, obiecanym wiedźminowi Geraltowi z Rivii. Podczas zniszczenia Cintry została uratowana (z zamiarem uprowadzenia) przez nilfgaardzkiego rycerza Cahira, któremu ostatecznie ucieka. Powojenna zawierucha doprowadza ją do tułaczki po krainie Sodden.

Ciri w Kaer Morhen- hiszpańska okładka Czasu Pogardy

Ostatecznie Geralt odnajduje księżniczkę i zabiera ją do Kaer Morhen, gdzie z pomocą Vesemira, Coëna z Poviss, Lamberta i Eskela udziela jej wiedźmińskiego wykształcenia. Choć była szkolona w Szkole Wilka, naprawdę została wytrenowana w stylu Kota - nauczyciele z Wilczego Siedliszcza nie byli przygotowani na szkolenie kobiet, więc przy układaniu programu treningu spory udział miał Coën, wiedźmin ze szkoły Kota, w której trenowano także wiedźminów płci żeńskiej. Nie zostaje jednak poddana Próbie Traw. Przypadkowo ujawniony potężny potencjał magiczny i wieszczy zmusza wiedźminów do sprowadzenia Triss Merigold, która rozpoczyna magiczną edukację Jaskółki.

Konieczność zapewnienia jej kontaktów z rówieśnikami prowadzi do oddania ją na wychowanie do świątyni Melitele w Ellander. Jej mistrzynią zostaje członkini rady czarodziejów Yennefer z Vengerbergu, prywatnie blisko związana z wiedźminem Geraltem. Ciri, zabrana przez Yennefer do szkoły czarodziejek na Wyspie Thanedd, jest świadkiem puczu zorganizowanego przez Vilgefortza, skąd udaje jej się uciec przez niestabilny, a przez to niebezpieczny portal Wieży Mewy.

Portal przenosi ją na pustynię Korath, gdzie niemal ginie z głodu i wycieńczenia. Wyrzeka się wówczas swojej magicznej mocy, odzyskując ją jednak później.

Odnaleziona przez łowców niewolników, zwanych Łapaczami, umyka im wraz z członkiem bandy Szczurów, do których dołącza. Tam poznaje Mistle, rozbójniczkę, z którą traci dziewictwo, zakochuje się z wzajemnością i wiąże na stałe. Pobyt u Szczurów odmienia jej charakter. Ciri wyzbywa się oporów przed zabijaniem, życie traci wartość w jej oczach.

W trakcie egzekucji Szczurów dokonanej przez Bonharta Ciri zostaje oszczędzona - aby stać się gladiatorką Bonharta doceniającego jej umiejętności. Po raz wtóry udaje jej się zbiec, mimo poważnych ran. Ukrywa się w chacie pustelnika Vysogoty, który kuruje ją przez około miesiąc.

Zbliżająca się obława zmusza ją do opuszczenia pustelni; w trakcie pościgu zabija prześladujących ją agentów nilfgaardzkiego wywiadu oraz Rience'a. Ściga ją również Bonhart, z którym walka przerasta możliwości Ciri. Udaje się jej osiągnąć Tor Zireael, mityczną Wieżę Jaskółki, o której myślano, że została zniszczona (chroni ją najwyraźniej potężna elfia magia).

Wieża okazuje się portalem, przez który dzięki swym niesamowitym zdolnościom magicznym Ciri ucieka do innego świata. Dowiaduje się, że była tam wyczekiwana przez elfy Aen Elle, które żądają od niej jej dziecka poczętego z ich królem. Według przepowiedni dziecko to, dzięki tzw. genowi Lary, ma być potężną istotą władającą czasem i przestrzenią. Ciri pragnie powrotu do swego świata, więc zgadza się - ale mimo wielokrotnych prób król nie jest w stanie "dopełnić" aktu. Po śmierci króla Ciri, wraz ze swoją wierną klaczą Kelpie, ucieka przy pomocy jednorożca, którego uratowała na pustyni Korath. Okazuje się, że Ciri również posiada potężną moc, która pozwala jej podróżować przez czasy i światy. Rozpaczliwie stara się trafić do swojego czasu i świata ścigana przez okrutnych Czerwonych Jeźdźców - wojowników elfów. W końcu dzięki czarodziejkom z przyszłości - Nimue i Condwiramurs udaje jej się trafić do swojego świata. Trafia do ponurego zamczyska Stygga, gdzie Vilgefortz więzi Yennefer. Ciri, uwolniona przez Geralta, wpada w ręce cesarza Nilfgaardu, Emhyra var Emreis, który zawsze usiłował ją schwytać.

W rozmowie z Geraltem okazuje się że cesarz to ojciec Ciri, Duny. Poruszony płaczem córki pozwala jej odejść wraz z Yennefer i Geraltem, sam zaś poślubia fałszywą Cirillę. Niedługo potem Geralt zostaje ciężko raniony podczas pogromu w Rivii, a próbująca mu pomóc Yennefer omal nie umiera z wyczerpania. Ciri używa swych sił po raz ostatni ratując ich i odsyłając do innego świata, lecz sama musi również uciekać do Anglii z czasów króla Artura.

Dane z książek Sapkowskiego

Spod popielatej, nierówno i nieładnie obciętej grzywki patrzyły ogromne szmaragdowozielone oczy, dominujący akcent w małej twarzyczce o wąskim podbródku i lekko zadartym nosku. W oczach był przestrach.

— Krew elfów, str. 47

A w Lwiątku płynie krew Calanthe. Bardzo gorąca krew. Znałam Cali, gdy była młoda. Kiedy zobaczyła chłopa, to tak przebierała nogami, że jakby chrustu podetkać, zajęłaby się żywym ogniem. Jej córka Pavetta, matka Lwiątka, była kubek w kubek. To pewnie i Lwiątko daleko nie padło od jabłoni.

— Krew elfów, str. 209

- Tak, Nenneke - powiedziała. - Nie ma wątpliwości.. Wystarczy zajrzeć w te zielone oczęta, by wiedzieć, że coś w niej jest. Wysokie czoło, regularne łuki brwiowe, ładny rozstaw oczu. Cienkie skrzydełka nosa. Długie palce. Rzadki pigment włosów.Ewidentna krew elfów, choć niedużo w niej tej krwi. Elfi pradziadek lub prababka. Trafiłam?

— Krew elfów, str. 259

- Niebywałe... - westchnął Fenn, przebiegając wzrokiem po zetlałym pergaminie. - Wierzyć się nie chce... Skąd masz te dokumenty?
- Nie uwierzyłbyś, gdybym ci powiedział - zakasłał Codringher. - Czy teraz pojąłeś już, kim jest naprawdę Cirilla, księżniczka Cintry? Dzieci Starszej Krwi... Ostatnia odrośl tego cholernego drzewa nienawiści! Ostatnia gałąź, a na niej ostatnie zatrute jabłuszko...
- Starsza Krew... Tak daleko wstecz... Pavetta, Calanthe, Adalia, Elen, Fiona...
- I Falka.
- Na bogów, to niemożliwe! Po pierwsze, Falka nie miała dzieci! Po drugie, Fiona była legalną córką...
- Po pierwsze, o młodości Falki nie wiemy nic. Po drugie, nie rozśmieszaj mnie, Fenn. Wiesz wszakże, że na dźwięk słowa „legalny" chwytają mnie spazmy wesołości. Ja wierzę w ten dokument, bo moim zdaniem jest autentyczny i mówi prawdę. Fiona, praprababka Pavetty, była córką Falki, tego potwora w ludzkiej skórze. Do diabła, nie wierzę w te wszystkie wariackie wieszczby, proroctwa i inne bzdury, ale gdy przypomnę sobie teraz przepowiednię Itliny...
- Skalana krew?
- Skalana, skażona, przeklęta, to można różnie rozumieć. A według legendy, jeśli pamiętasz, właśnie Falka była przeklęta, bo Lara Dorren aep Shiadhal rzuciła klątwę na jej matkę...
- To są bajki, Codringher.
- Masz rację, to są bajki. Ale czy wiesz, kiedy bajki przestają być bajkami? W momencie, gdy ktoś zaczyna w nie wierzyć. A w bajkę o Starszej Krwi ktoś wierzy. Zwłaszcza we fragment mówiący o tym, że z krwi Falki narodzi się mściciel, który zniszczy stary świat, a na jego gruzach zbuduje nowy.

— Czas pogardy, str. 152-153

Dane z pozostałych źródeł

Gra

Wiedźmin

• Rozmowa Geralta z karczmarzem:

"- Za siedmioma górami, za siedmioma lasami, hen, daleko stąd, żyła sobie dziewczynka. Była najprawdziwszą księżniczką, czarodziejką i wiedźminką...

- Księżniczka, czarodziejka i wiedźminka? Nie przesadzasz aby?

- Nie przerywaj! Chcesz poznać opowieść o księżniczce, czarodziejce i wiedźmince, czy nie?

-Przepraszam. Nie będę ci już więcej przerywał.

- To historia o przeznaczeniu wiedźminie. Wysłuchaj jej uważnie, a może się na coś ci przyda.

Dziewczynka urodziła się jako księżniczka. Miała wszystko czego zapragnęła: miękkie, ciepłe łoże, mnóstwo sukienek, służbę i małego konika. Miała też rodziców, miała babkę, potężną królową.

Dzieciństwo spędziła w pałacach i zamkach strzeżona przez setki rycerzy.

Wszyscy myśleli, że zostanie wielką królową, ale przeznaczenie chciało inaczej. Straciła rodziców, wrogowie zabili jej babkę i zagarnęli królestwo. Mimo wszystko przeżyła. Zbieg okoliczności lub, jak wolisz, przeznaczenie, związało jej los z wiedźminami, a konkretnie z jednym. Trafiła do Kaer Morhen, gdzie nauczyła się walczyć i znalazła nową rodzinę.

Dziewczynka miała magiczny talent, była Źródłem. Wiedźmini przestraszyli się nieopanowanej mocy Źródła i wezwali na pomoc czarodziejkę. I tak dziewczynka rozpoczęła naukę arkanów magicznych. Wiedźmin i czarodziejka, którzy zastąpili utraconych rodziców, kochali się i dziewczynka odnalazła szczęście. Mogła zostać jedną z najpotężniejszych czarodziejek, ale to nie było jej pisane.

Znów przeznaczenie przypomniało o sobie, nadeszła wojna, czas miecza i topora. Los rozdzielił kochającą się rodzinę. Dziewczynka w rozpaczy wyrzekła się magii i została grasantką, nauczyła się zabijać, polubiła zabijanie. I wtedy zrozumiała, że idzie za nią śmierć. Wszyscy, z którymi się wiązała, umierali. Tylko uparty wiedźmin i nieustraszona czarodziejka walczyli z przeznaczeniem. Nic nie mogło ich złamać.

Los wyrzucił dziewczynkę do obcego świata, skąd jednak wróciła. Jej tropem szedł najpotężniejszy zabójca, jakiego nosiła ziemia, jednak udało się jej przeżyć i zwyciężyć. Ścigali ją agenci wszystkich królestw, nikt jednak nie zdołał jej schwytać. Kiedy wrogowie zostali pokonani, zapanował pokój, gdy dziewczynka spotkała się z wiedźminem i czarodziejką, los zadrwił z niej po raz kolejny.

Wiedźmina zabił chłop nie potrafiący władać bronią, a czarodziejka umarła z wyczerpania próbują ocalić ukochanego. A ona nie mogła pomóc, bo wyrzekła się mocy. I tak księżniczka, której nie dane było rządzić, wiedźminka, która walczyła z ludźmi, a nie z potworami, oraz czarodziejka, która nie mogła rzucać zaklęć wykorzystała dziki dar Źródła i odeszła z tego świata, zostawiła go.

- Mam dziwne przeczucie, że nie powiedziałeś mi wszystkiego.

- Powiedziałem wszystko poza jednym: dziewczynka nazywała się Cirilla. Ale to bez znaczenia…"

Wiedźmin 2: Zabójcy Królów

• W grze Wiedźmin 2, Ciri zostaje wspomniana kilkakrotnie. Dowiadujemy się, że teleportowała Geralta i Yennefer podczas pogromu, po czym odeszła i żyje w innym świecie, gdzie jest szczęśliwa, a także, że zanim odeszła, pozostawiła im do dyspozycji Wyspę Jabłoni z sadem i chatą, którą zniszczyli potem jeźdźcy Gonu.

Ciekawostki

• Cirilla jest imieniem wywodzącym się z Starszej Mowy. Zireael oznacza jaskółkę.
• Ciri nie została poddana Próbie Traw.
• W filmie zagrała ją Marta Bitner.

Rodowód Ciri

Drzewo genealogiczne Ciri:

Shiadhal

anonimowa szlachcianka z Koviru

Vridank król Redanii

Cerro królowa Redanii

Cregenan czarodziej z Lod

Lara Dorren Wiedząca

Falka

Goidemar król Temerii

Riannon królewna Redanii

Adela

Coram II król Cintry

Fiona królewna Temerii

Amavet królewicz Temerii

Anna Kameny szlachcianka

Corbett król Cintry

Elen królewna Kaedwen

Crispin

Robert hrabia Garramone

Muriel

Dagorad król Cintry

Adalia księżna Mariboru

Roegner książę Ebbing

Calanthe królowa Cintry

Eist Tuirseach jarl Skellige

gen Lary

Dunny książę Maecht

Pavetta królewna Cintry

gen recesywny

pseudgen, aktywizator

Cirilla księżniczka Cintry

Galeria

Okładki

• 

  Ciri na okładce książki w wersji hiszpańskiej

• 

  Ciri na okładce drugiego wydania "Pani Jeziora"

• 

  Ciri na okładce włoskiego wydania "Czasu Pogardy"

Film/Serial

• 

  Marta Bitner jako jedenastoletnia Ciri w filmie i serialu Wiedźmin

Nieoficjalne

• 

  Ciri i Geralt

• 

  Cirilla

• 

  Mała Ciri

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

  Ciri z Kelpie

• 
• 
• 
• 

  Wiedźminka Ciri

• 

  Razem z Geraltem

• 

  Ucieczka z niewoli Puszczyka (by JustAnoR)

• 

  Falka by Patacat

• 

Ta strona zawiera treści pochodzące z Wikipedii. Oryginalny artykuł znajduje się na stronie Cirilla. Listę autorów można znaleźć w historii strony. Podobnie jak w przypadku Wiedźmińska Wiki, tekst Wikipedii udostępniony jest na licencji GNU Free Documentation License.